ଆସ ହେ ଜଳ ନିକଟେ ତୃଷିତ,
ଅମୃତ ନିର୍ଝର ଉଚୁଳି ଉଠୁଛି ଅନନ୍ତ ଜୀବନ ସ୍ରୋତ । ଘୋଷା ।
ଆତ୍ମା ଆଉ କନ୍ୟା କରନ୍ତି ଆହ୍ୱାନ, ଆସ ଆସ ହେ ବହନ,
ଯେ ଶ୍ରବଣ କରେ ସେହି ବୋଲୁ ଆସ, ଆସ ପ୍ରତ୍ୟେକ ତୃଷିତ । ୧ ।
ଦେଖ ଦେଖ ତ୍ରାଣ-ପର୍ବତ ଶୃଙ୍ଗରୁ ଉଛୁଳି ଉଠୁଛି ଝର,
ତୃଷା ଦୂର କରେ, ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ଦାନ କରେ, ତୃପ୍ତ କରେ ଅବିରତ । ୨ ।
ବିନାମୂଲ୍ୟେ ଜଳ ହୁଅଇ ପ୍ରଦାନ, ଧନ ନୁହେଁ ପ୍ରୟୋଜନ,
ଦୁଗ୍ଧ ଆଉ ମିଷ୍ଟ ଦ୍ରାକ୍ଷାରସ କିଣ ତୃଷା ହୋଇବ ନିବୃତ୍ତ । ୩ ।
ଅଖାଦ୍ୟ ଦ୍ରବ୍ୟ ନିମିତ୍ତ କିମ୍ପା ବ୍ୟର୍ଥେ କରୁଅଛ ପରିଶ୍ରମ,
ଆତ୍ମା ମନ ଯହିଁ ତୃପ୍ତ ନ ହୁଅଇ ତା ପାଇଁ କିମ୍ପା ଭାବିତ । ୪ ।
ଆସ ପ୍ରଭୋ ! ଆସ, ଆଜି ଏହି ସଭାସ୍ଥାନେ ହେ; ଚାହିଁ ବସିଅଛୁ ଶୂନ୍ୟ ହୃଦୟେ ପୂଜା ଆୟୋଜନେ ହେ । ଘୋଷା । ପାପର ପ୍ରମାଦ ସାଧେ ଯଦି […]
ମୁହିଁ ନୁହଇ ଲଜ୍ଜିତ ହୋଇଲେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ଲାଗି ଜଗତେ ନିନ୍ଦିତ । ଘୋଷା । କରିବାକୁ ଅଙ୍ଗୀକାର ସୁନ୍ଦର ନାମ ତାଙ୍କର ହୋଇବାକୁ ତାଙ୍କ କ୍ରୁଶ କାଷ୍ଠେ ଦର୍ପଚିତ୍ତ । […]
ସୁଦୟା କରି ରଖ ପ୍ରାଣନାଥ ଉଦ୍ଧରି, ପାପ-ପାରାବାରେ ମଗ୍ନ ଆତ୍ମା ମୋହରି । ଘୋଷା । ବାରିଧି ଜଳେ ପିତର ହୁଅନ୍ତେ ଅତି କାତର ପ୍ରସାରି କୋମଳ କର ରଖିଲ […]
ମଙ୍ଗଳ ମଙ୍ଗଧାରୀ ଆନନ୍ଦେ ଭରି, ମୋ ଜୀବନ ତରୀ; (ଏବେ) ଭାସିଯାଉ ଅନନ୍ତ ସ୍ରୋତେ, ହେ ଭବକାଣ୍ଡାରୀ । ନାହିଁ ଅନ୍ୟେ ଗତି ଜାଣେ ମନ୍ଦ ମତି ତୋଫାନରେ ଭୀତି […]
