ହେ ସର୍ବଦେଶୀୟ ମାନବଗଣ,
କର ଯିହୋବାଙ୍କ ପ୍ରଶଂସା ଗାନ,
ତାହାଙ୍କ ଗୌରବଯୁକ୍ତ ସିଂହାସନ ଛାମୁରେ କର ସମ୍ଭ୍ରମ ପ୍ରଣାମ ା ଧ୍ରୁବ ।
ସେହି ପ୍ରଭୁ ଅଟନ୍ତି ହୁଅ ଜ୍ଞାତ,
ଅସୀମ ଜ୍ଞାନଯୁକ୍ତ ପରାକ୍ରାନ୍ତ,
ସେହି ପାରନ୍ତି କରିବାକୁ ନିର୍ମାଣ,
ସେହି ପାରନ୍ତି କରି ବିନାଶନ ା ୧ ।
ଆମ୍ଭେମାନେ ନୋହୁଁ ଯେ ଆତ୍ମସୃଷ୍ଟ,
ସେହି କରିଅଛନ୍ତି ରୂପବନ୍ତ
ପ୍ରକାଶି ଅସୀମ ଜ୍ଞାନ ପରାକ୍ରମ,
ଧୂଳିରୁ ଶରୀର କଲେ ନିର୍ମାଣ । ୨ ।
ଆମ୍ଭେମାନେ ତାହାଙ୍କ ଲୋକଗଣ ଅଥବା ତାଙ୍କ ମେଷପଲ ଜାଣ,
ମେଷ ତୁଲ୍ୟ କଲେ ବିପଥେ ଗମନ,
ଖୁଆଡ଼େ ଫେରାଇ ଆଣନ୍ତି ପୁଣ । ୩ ।
ଆସ ଆନନ୍ଦେ ଆସ ସର୍ବ ପ୍ରାଣୀ,
କର ତାଙ୍କ ମନ୍ଦିରେ ଜୟଧ୍ୱନି,
ଧନ୍ୟବାଦ-ପ୍ରଶଂସା-ସୁଗନ୍ଧି ଧୂପେ କର ତାଙ୍କ ମନ୍ଦିର ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ ା ୪ ।
ସେହି ମଙ୍ଗଳଦାୟକ ଈଶ୍ୱର,
ଚିରକାଳସ୍ଥାୟୀ କୃପା ତାଙ୍କର,
ସତ୍ୟତା ତାଙ୍କର ଅଟଇ ଅଟଳ,
ଅତ୍ୟନ୍ତ ଦୃଢ଼ ପର୍ବତ ପ୍ରମାଣ ା ୫ ।
