kete onityo otoyee noro praano -

କେତେ ଅନିତ୍ୟ ଅଟଇ ନରପ୍ରାଣ,

କି ବହନେ ଯାଉଛି ହୋଇ ବେଗବାନ । ଘୋଷା ।

କର ମନ ସ୍ଥିର ଦୃଷ୍ଟି ସୁଶୋଭିତ ପୁଷ୍ପ ପ୍ରତି ଦିଶେ କି ସୁରଙ୍ଗ ସୁନ୍ଦର !

ହେଲେ ଦିବାବସାନ ମ୍ଳାନ ହୁଏ ବହନ,

ଶିକ୍ଷା ଦିଏ ନରପ୍ରାଣ ପୁଷ୍ପ ସମାନ । ୧ ।

ଦେଖ ହେ ବସନ୍ତକାଳେ ବିବିଧ ବୃକ୍ଷ ସକଳେ ପଲ୍ଲବେ ଦିଅନ୍ତି ଦର୍ଶନ,

ବହିବାରୁ ପବନ ଝଡ଼ଇ ପତ୍ରମାନ,

ଶିଖାନ୍ତି ଯେ ନର ଦିନ ତାହା ସମାନ । ୨ ।

କର ଦୃଷ୍ଟି ସ୍ରୋତଜଳ ହୋଇଣ ଅତି କଲ୍ଲୋଳ ତରଙ୍ଗ ଉଠେ ଘନ ଘନ,

ହୋଇଣ ବେଗବାନ ବହିଯାଏ ବହନ,

ଶିକ୍ଷାଦିଏ ନର ପ୍ରାଣ ସ୍ରୋତ ସମାନ । ୩ ।

ହୁଅ ମନ ସାବଧାନ ସଫଳ କର ଜୀବନ ସାଧ ହେ ନିଜ ଆତ୍ମା ତ୍ରାଣ,

ହେବ ଦିବାବସାନ ଯିବ ମୃତ୍ୟୁ ଭୁବନ,

ପୁନରୁତ୍ଥାନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଧୂଳି ଶୟନ । ୪ ।