traano janaka gyaanore kara purno mo mono -

ପ୍ରଭୋ !

ତ୍ରାଣଜନକ ଜ୍ଞାନରେ କର ପୂର୍ଣ୍ଣ ମୋ ମନ । ଘୋଷା ।

ତେଜି ତୁମ୍ଭର ପ୍ରିୟ ପୟର ହୋଇଲି ଭିନ୍ନ,

ପାପ-ପଥରେ ଧାଇଁ ଅଧୀରେ ଭ୍ରମିଲା ମନ,

ଘନ ବିପିନେ ଶାନ୍ତି ବିହୁନେ କାଟିଲି ଦିନ, ହେଜି ତୁମ୍ଭ ଦୟାସନ

ଶ୍ରୀପାଦେ ଏବେ ନେଲି ଶରଣ । ୧ ।

ମୁଁ ଦୀନହୀନ ଭ୍ରାନ୍ତ ବିପନ୍ନ, ନାହିଁ ମୋ ଜ୍ଞାନ,

ଅନ୍ତର ମୋର ପାପଗହ୍ୱର ତିମିରାଚ୍ଛନ୍ନ,

ଦେହ ଜୀବନ କ୍ଳାନ୍ତି ଆକୀର୍ଣ୍ଣ ମୃତ ସମାନ, ସରି ଯାଉଅଛି ପ୍ରାଣ

ଢାଳ ମୋ ଉପରେ କୃପାଜୀବନ । ୨ ।

ମୋର ଅଶେଷ ଘୋର କଳୁଷ କର କ୍ଷାଳନ,

ଧର୍ମ ଆତ୍ମାରେ ତୁମ୍ଭ ଦୀପ୍ତିରେ ଦିଅ ଡୁବନ,

ଯେହ୍ନେ ସତତ ଧର୍ମେ ଉତ୍ତପ୍ତ ହୋଇବ ମନ,

ତୁମ୍ଭ ପ୍ରିୟ ପାଦପଦ୍ମ ସେବୁଥିବି ମୁଁ ଯାବଜ୍ଜୀବନ । ୩ ।

ଆତ୍ମା ମୋହର ଦେହ ଆବର ତୁମ୍ଭ ସ୍ୱଜନ,

ନିଜ ପଦାର୍ଥ କର କୃତାର୍ଥ ହୋଇ ପ୍ରସନ୍ନ,

ଶେଷ ଦିନରେ ସ୍ୱର୍ଗପୁରରେ ଦିଅ ହେ ସ୍ଥାନ,

ପ୍ରଭୋ, ଦୟା ଚିତ୍ତେ ଶୁଣ ଯୀଶୁଙ୍କ ନାମେ ମୋ ନିବେଦନ । ୪ ।