ଆହା ! ଯେବେ ମନ ମୋର ହୁଅନ୍ତା ଧର୍ମେ ସୁସ୍ଥିର,
କିପରମାନନ୍ଦ ଜାତ ହୁଅନ୍ତା ତହୁଁ ମୋହର ! । ଘୋଷା ।
ଚଞ୍ଚଳ ମୋହର ମନ ଘନେ ବିଦ୍ୟୁତ ସମାନ,
ମୋହରି ଧର୍ମ ଆବର ଯେହ୍ନେ ପ୍ରତ୍ୟୁଷ କାକର । ୧ ।
ସମଭାବେ ଧର୍ମ ପ୍ରତି ନିତି ନ ଥାଏ ମୋ ମତି,
କ୍ଷୟ ବୃଦ୍ଧି ନିରନ୍ତର ଯେହ୍ନେ ହୁଏ ସୁଧାକର । ୨ ।
ପ୍ରବର୍ତ୍ତିଲେ ପ୍ରାର୍ଥନାରେ ଭ୍ରମେ ମନ ଚରିଆଡ଼େ,
ଭକ୍ତିଭାବ ହୋଇ ଦୂର ଭାବନା ହୁଏ ଅସ୍ଥିର । ୩ ।
ପ୍ରଭୁ ପ୍ରତି ପ୍ରେମ ଭକ୍ତି ନିଶ୍ଚଳ ନ ଥାଏ ନିତି,
ତାଙ୍କ ପ୍ରେମେ ଆକର୍ଷିତ ନୁହେଁ ମନ ନିରନ୍ତର । ୪ ।
ଆହା ! ଏ ଅସ୍ଥିର ଭାବ କେବେ ମୋ ମନୁ ଘୁଞ୍ôଚବ ?
କେବେ ପ୍ରେମ ଭକ୍ତି ମୋର ବଢ଼ିବ ହୋଇ ସୁସ୍ଥିର । ୫ ।
ପ୍ରଭୁ ହେ ପ୍ରେମ ରଜ୍ଜୁରେ ବାନ୍ଧ ମୋତେ ଶ୍ରୀପାଦରେ
ଯେହ୍ନେ ମୁହିଁ ହୋଇ ସ୍ଥିର ଥିବି ତହିଁ ନିରନ୍ତର । ୬ ।