କର ଯୋଡ଼ି କହେ ମଣିମା, କର ହେ କ୍ଷମା,
ଶୁଣ ବାରେ ନିବେଦନ, ବରଷେ ସିନା । ଘୋଷା ।
ନିଜ ଦ୍ରାକ୍ଷାକ୍ଷେତ୍ରେ ଜଣେ କଲେ ରୋପଣ ଗୋଟିଏ ବୃକ୍ଷ ଡିମ୍ବୁରି,
କେତେ ବର୍ଷ ଅନ୍ତେ ଫେରି
ଗଲେ ଫଳ ଆଶା କରି, ହେଲେ ବିମନା । ୧ ।
ମାଳୀକି କହିଲେ ଯାଇ, ବ୍ୟର୍ଥରେ ସିନା
ସ୍ଥାନ ଘେରିଅଛି ବୃକ୍ଷ, ଫଳ ନ ଫଳଇ ଏକ
ହେଲାଣି ତିନି ବରଷ ହୋଇବ ହଣା । ୨ ।
ଅନେକ ଥର ଫେରିଲୁ ଫଳର ବିନା
କରେ ନିବେଦନ ମାଳୀ, ଖତ ଦେବି ମୂଳ ଖୋଳି
ତଥାପି ଯେବେ ନ ଫଳେ ହେବ ସେ ହଣା । ୩ ।
ମଣ୍ଡଳୀରୂପ ବଗିଚା କରି ସ୍ଥାପନ
ତହିଁ ମାଳୀରୂପେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ଅଟନ୍ତି ଜଳ ସେଚକ
ବଞ୍ଚାନ୍ତି ଆମକୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ କରି ପ୍ରାର୍ଥନା । ୪ ।
ଖତ ଯେ ଚେତନା ବାକ୍ୟ ଶୁଣାନ୍ତି ନାନା,
ଶୁଣୁ ଶୁଣୁ ଯେଉଁ ଜନ ପାପୁଁ ନ ଫେରାଏ ମନ
ନରକେ ତା’ର ପତନ ହୋଇବ ହଣା । ୫ ।
