ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ପ୍ରେମାମୃତ ନିଝର,
ଝରୁଅଛି ପ୍ରେମାମୃତ ନିରନ୍ତର ପାନ କର । ଘୋଷା ।
ସେ ପ୍ରେମନିଧାନ ପ୍ରେମାମୃତ କରିବାକୁ ଜଗତେ ଦାନ
ପ୍ରେମେ ନର ଦେହ ଧରି ପ୍ରେମେ ତେଜି ସ୍ୱର୍ଗପୁରୀ,
ସେହି ପ୍ରେମ-ନିଧି ପ୍ରେମ ଅଟେ ମହା ଚମତ୍କାର ା ୧ ।
ତାଙ୍କ ମହା ପ୍ରେମ ତ୍ରିଭୁବନ ମଧ୍ୟେ ଅଟଇ ନିରୁପମ;
ପ୍ରେମେ ହେଲେ ଦୀନହୀନ ପ୍ରେମେ କଲେ ପ୍ରାଣଦାନ,
ଶତ୍ରୁ ପାଇଁ ଏଡ଼େ ପ୍ରେମ ନୋହିଲା ନେତ୍ରଗୋଚର ା ୨ ।
ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ପ୍ରେମରସ ଘୁଞ୍ଚାଇ ମନ-ବିଷାଦ କରେ ଉଲ୍ଲାସ,
ଦାନ କରେ ସତ୍ୟ ଶାନ୍ତି, ଦୂର କରେ ପାପ ଭ୍ରାନ୍ତି,
ପ୍ରେମେ କରେ ମନ ପୂଣ ପାପ-ଗରଳ ସଂହାର ା ୩ ।
ସେହି ପ୍ରେମରତ୍ନ, ତାଙ୍କ ପ୍ରେମ ଗୁଣ ଚିତ୍ତେ କର ସୁଯତ୍ନ,
ପିଅ ପ୍ରେମାମୃତ ରସ, ଧ୍ୱଂସ ଯିବ ପାପ-ବିଷ,
ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ସଙ୍ଗେ ସ୍ୱର୍ଗପୁରେ ହୋଇବ ସଦା ଅମର ା ୪ ।
