monoru hebo ki jishu premo bismarana

ମନରୁ ହେବ କି ଯୀଶୁ ପ୍ରେମ ବିସ୍ମରଣ,

ଯେ ପ୍ରେମେ ସେ ଭୋଗିଲେ ମୋ ପାପର କଷଣ ? । ଘୋଷା ।

ସେ ତ ମହାଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ପ୍ରେମ,         ତ୍ରିପୁରେ ନାହିଁ ତା ସମ,

ନୋହିଛି କାହିଁ କେବେ ଶ୍ରବଣ;

ଦୀର୍ଘ ପ୍ରସାର ଯାହାର,              ନୁହଇ ଗମ୍ୟ କାହାର,

ସ୍ୱର୍ଗଦୂତେ ନ ପାରନ୍ତି କରି ତା କଳନ । ୧ ।

ଆହା ସେ କରି କି ପ୍ରେମ,

ତେଜିଲେ ସ୍ୱର୍ଗ ଭୁବନ ମର୍ତ୍ତ୍ୟପୁରେ ହୋଇଲେ ନିଧନ,

ଭୋଗି କି ନିନ୍ଦା ଦୂଷଣ           ଯାତନା କ୍ଳେଶ କଷଣ

ନିଜ ପ୍ରାଣ କ୍ରୁଶୋପରେ କଲେ ସମର୍ପଣ । ୨ ।

ମିତ୍ର ପାଇଁ ପ୍ରାଣଦାନ- ଠାରୁ ନାହିଁ ପ୍ରେମ ଆନ,

ଶତ୍ରୁ ପାଇଁ କେ ଦିଅଇ ପ୍ରାଣ ?

ଆହା କି କରିବି ମନ ଯୀଶୁଙ୍କ ପ୍ରେମ ବର୍ଣ୍ଣନ

ନିଜ ପ୍ରାଣ କଲେ ଦାନ ଶତ୍ରୁଙ୍କ କାରଣ । ୩ ।

ଧନ୍ୟ ସେ ପ୍ରେମ ମହିମା        କି ଦେବି ତାକୁ ଉପମା

ମହାଫଳ ତହିଁରୁ ଉତ୍ପନ୍ନ,

ହୁଅଇ ପାପ ମୋଚନ, ପରମ ଶାନ୍ତି ପ୍ରାପଣ,

ଶୋକ ସନ୍ତାପ ଦୁର୍ଗତି ସର୍ବ ନିବାରଣ । ୪ ।

ଯଦି ସମସ୍ତ ଜଗତ ହୁଏ ମୋ ମନୁଁ ବିସ୍ମୃତ 

ହୋଇବ କି ସେ ପ୍ରେମ ପାସୋର !

ନାହିଁ ନାହିଁ କଦାଚନ ଭୁଲିବି ପ୍ରେମ ଏସନ,

କରିବି ମୁଁ ତାହା ନିତ୍ୟ ମୋ ଧ୍ୟାନ ଗାୟନ । ୫ ।

ସୂଚୀମାଳାକୁ ଫେରନ୍ତୁ