(ସ୍ୱର : ଆହା କି ମଧୁର ତବ ପ୍ରେମ ପରଶ)
ପ୍ରାତେ ଦିଅ ଦରଶନ, ଜୀବନ ଧନ
ତୁମେ ପରା ପାପହରା, ମୁକ୍ତିଦାତା ଜ୍ଞାନାଞ୍ଜନ । ଘୋଷା ।
ହୃଦୟ ଦୁଆର ଦେଇ ମୁଁ ଖୋଲି, ଡାକୁଛି ଆତୁରେ ମୋ ଯୀଶୁ ବୋଲି
ଆସ ତ୍ୱରା ସହୁ ନାହିଁ ବିଳମ୍ବ ଯେ ମୋର ପ୍ରାଣ । ୧ ।
ରଜନୀ ଅନ୍ଧାର ହେଲାଣି ଦୂର, ପୂରୁବ ନଭେ ଉଦେ ଦିବାକର
ହୃଦେ ମୋର ଉଦେ ହୋଇ ନାଶି ଦିଅ ପାପତମ । ୨ ।
ଶୁଣଇ ମୋ କାନ ଯେତେ ଶବଦ, ନର ପଶୁ ପକ୍ଷୀ ସବୁରି ରବ
ପୁଲକିତ ହେଉ ହୃଦ ଶୁଣି ନାଥ ତୁମ ସ୍ୱନ । ୩ ।
ପଦେ ଅଳି ନାଥ ଦିଅ ହେ ଶକତି, ଦେଖିବାକୁ ତୁମ ଶ୍ରୀମୁଖ ଜ୍ୟୋତି
ନ ହୁଡ଼ିବି ପଥ ଯେହ୍ନେ ଧରି ତୁମ ପଦ ଚିହ୍ନ । ୪ ।
କୁହ କାଲବରୀ; ନୀରବ ନ ରହିକୁଶର କରୁଣ କଥାସତେ କି ତୋ’ ଦେହେ ଝୁଲିଥିଲେ ସେହି ନୂଆଁଇ ଆପଣା ମଥାକାଲବରୀ, କାଲବରୀ କୁହ କାଲବରୀ …. (ଘୋଷା) ଆକୁଳ କରେ […]
ଯୀଶୁ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ମନ୍ତ୍ରୀ, କେତେ ଘୁଞ୍ଚାଇଲେ ବ୍ୟାଧି ଭ୍ରାନ୍ତି ହେ । ଘୋଷା । ପ୍ରଥମ ବିଚିତ୍ର କର୍ମ ଚମତ୍କୃତ, ଜଳ ହେଲା ଦ୍ରାକ୍ଷାରସ, ଦେଖି ଆଚମ୍ବିତ ହୋଇଲେ ସମସ୍ତ, […]
ଯୀଶୁ, ଶରଣ ମୁଁ ନେଲି, ଅନାଅ ମୋତେ ପ୍ରସନ୍ନେ ନୋହିଲେ ମୁଁ ମଲି ା ଘୋଷା । ତୁମ୍ଭେ ଆତ୍ମାର ବେବର୍ତ୍ତା ତୁମ୍ଭେ ପାପତାପହର୍ତ୍ତା, ମୁହିଁ ପାପୀ ହଜାମେଷ ବାହୁଡ଼ି […]
ଏ ଦୁନିଆର ଅନ୍ଧାର ପଥେଆଲୋକ ଜାଳିଦିଅ ପ୍ରଭୁଏ ଦୁନିଆର ନୀଳ ପାରାବାରେଭାବନା ମୋତେ ଦିଅ ପ୍ରଭୁ (ଘୋଷା) ସ୍ଵର୍ଗ ସୁଖ ଛାଡି ପ୍ରଭୁ ଦୀନହୀନ ବେଶରେକୋରଡ଼ା ପ୍ରହାର ଦେହେ ବହିଲ […]
