ଅନ୍ଧ ମୁଁ ଯେ ପଥ ଯାଏ ଭୁଲି
ଭ୍ରାନ୍ତି ସ୍ରୋତେ ଭାସିଯାଏ ଚାଲି
ହୁଅ ପ୍ରଭୁ ସାଥ୍ ମୋର
ଆଜି ଆଉ କାଲି…. (ଘୋଷା)
ସାଥିହରା ହୋଇ ଏ ସଂସାରେ
ଜ୍ୟୋତି ହରା ଏଇ ଜୀବନରେ
ହୁଅ ପ୍ରଭୁ ସାଥି ମୋର
ଆଜି ଆଉ କାଲି… |୧|
ଦୃଶ୍ୟଭରା ଏହି ଜଗତରେ,
ଅସୀମ ତା’ ରୂପ ସୁଷମାରେ,
(ଯେବେ) ଜ୍ଞାନ ହରା ହୋଇ ସେ ସୁରାରେ
ଡୁବିଯାଏ ଚିତ୍ତ ସେ ମାୟାରେ
ହୁଅ ପ୍ରଭୁ ସାଥ୍ ମୋର
ଆଜି ଆଉ କାଲି…. |୨|
ଅଶ୍ରୁ ଯେବେ ଝରେ ନୟନରେ
ପୋଛି ତବ ଦିବ୍ୟ ବସନରେ
ଶେଷେ ନିଅ ପାର ଦୀଶେ
ନ ଯାଅ ଗୋ ଭୁଲି…. |୩|
ସମୟ ଏହି ନ କର ଡ଼େରିଆଉ ବିଳମ୍ବ ନାହିଁ ଏହି ଆମ ଶେଷକାଳରେଆସୁଛି ମାଡ଼ି ବିପଦ ଘେରିପ୍ରସ୍ତୁତ ହୁଅ ଖ୍ରୀଷ୍ଟରେଏହି ଆମ ଶେଷ କାଳରେ … |୦| ଜଗତରେ କିଆଁ […]
ଚେନା ଚେନା ମେଘ ରଥାଆସିବେ ମୋ ରାଜନକି ଦେଇ ତୋଷିବି ତାଙ୍କ ଅନୁପମ ବଦନ… (ଘୋଷା) ଗାଇଯିବେ ନାଚିଯିବେ କିରୁବ ଦୂତଗଣ ହେକି ଶୋଭନୀୟ ଦିଶିବ ଆଦର ସୀମାହୀନ ହେଫାଟିଯିବ […]
ପ୍ରଚାରିବୁ ତୁମ ପ୍ରେମ ପଥେ ପଥେ ଯାଇବିତାଇବୁ ଏ ଜୀବନ ତୁମ ଗୀତି ଗାଇ ଗାଇତୁମ ଗୀତି ଗାଇ ଗାଇ (ଘୋଷା) ସାଧୁବାକୁ ପରିତ୍ରାଣ ସ୍ଵର୍ଗପୁର ତେଜିଲପାପ ନେଇ ପ୍ରେମ […]
ଆରାଧନା ହୋ ଆରାଧନା ଖୁଦାବନ୍ ଈଶୁକ ଆରାଧନା … (ଘୋଷା) ଶାନ୍ତିଦାତା କି ଆରାଧନା ମୁକ୍ତିଦାତା କି ଆରାଧନା … |୧|ମେରେ ମଶୀହା କି ଆରାଧନା ଜୀବନ୍ ଦାତା କି […]
One thought on “ଅନ୍ଧ ମୁଁ ଯେ ପଥ ଯାଏ ଭୁଲି andha mu je patha jae bhuli”