ଦିଅ ଦେଖା ବାରେ ପ୍ରଭୁ
ଲୋତକ ଧାର ପୋଛି ଦିଅ ହେ
ଲହୁ ଫିଟା ପାପୁଲିରେ …(ଘୋଷା)
ରୋଗର କଷଟି ପରାଣ ପରଖେ
ଆତୁର ନୟନ ଛନ୍ଦା ବିଲୋକେ
କିଏ ନାହିଁ ଓଠୋ ଆଙ୍କି ଦେବ ହସ
ସ୍ୱନ୍ତନାର ତୁଳିକାରେ … |୧|
ନିରାଶ ଅବନି ବୟସର ଗର୍ଭ
ନରକ ଡ଼ାକରା ହସଇ ପ୍ରଳାପେ
କିଏ ପାରେ ନେଇ ହାତ ଧରି ମୋର
ପରିଶେଷ ରଜନୀରେ… |୨|
You may also like
ଈଶ୍ଵର ପ୍ରେମ ଛାଡ଼ି ପାରେନାଈଶ୍ଵର ପ୍ରେମ ଭୁଲି ହୁଏନା… (ଘୋଷା) ସୂର୍ଯ୍ୟ ପୂର୍ବ ଛାଡ଼ି ପଶ୍ଚିମେ ଉଇଁପାରେପଦ୍ମ ପଙ୍କ ଛାଡି ପର୍ବତେ ଫୁଟିପାରେଈଶ୍ଵର ପ୍ରେମ କେବେ ନ ଛାଡ଼ିବାତୁମରି ସଙ୍ଗେ […]
ବିଶ୍ବ ଇତିହାସ ପୃଷ୍ଠାପର ସ୍ଵର୍ଣ୍ଣାକ୍ଷର ହୋଇଲା ଅମର | ଘୋଷା| ପାପୀ ମୁକ୍ତି ଲାଗି ସେ ଈଶ କୁମରନର ଅବତାରେ ଜନ୍ମ ଧରା ପରଭୋଗିଲେ ଦାରୁଣ … ଯାତନା ପୁଣକାଲବରୀ […]
(ସ୍ୱର : ଧନ୍ୟ ଧନ୍ୟ ସଦା ଧନ୍ୟ) ନୁହଇ ମୁହିଁ ନିରାଶ କଲେ ଧୂଳି ଶୟନ, ଅଥବା ହେଲେ ହେଁ ଧୂଳି ମୋ ସୁନ୍ଦର ବଦନ । ଘୋଷା । […]
ଆସ ଆନନ୍ଦ ହୋଇ ପ୍ରଭୁ ପ୍ରଶଂସା ଗାଇ, ଯେହେତୁ ଚିରସ୍ଥାୟୀ ତାଙ୍କ କୃପା ଅଟଇ । ୧ । ଜଗତ ସେ ଆଦ୍ୟରେ ପୂର୍ଣ୍ଣ କଲେ ଦୀପ୍ତିରେ, ଯେହେତୁ ଚିରସ୍ଥାୟୀ […]