ଚାହାଁ ଚାହାଁ ବନ୍ଧୁ ଥରେ ସେ
କାଲବରୀ କୁଶ ପ୍ରତି ଝଟତି,
ଚାହିଦେଲେ ହୃଦ ଦୟ ଭାଙ୍ଗୁଛି ତରଳିଯାଏ ଚମକି ଛାତି … (ଘୋଷା)
ନିର୍ବୋଷୀ ନିଷ୍ଠାପୀ, ହୋଇଣ ବଂଧୁ ଏତେ କଷଣ ସହିଣ
ମୁଁ ଦୀନହୀନ ତାରଣ କାରଣ,
ନିଷ୍ଣୁର କୁଶେ ଯାଉଛି ପ୍ରାଣ… |୧|
କଣ୍ଟା ମୁକୁଟର ଘାତେ କି ରକ୍ତ ଝରି ପଡୁଛି ଛାତିକି
ବର୍ଜୁଘାତେ ବକ୍ଷୁ ରକ୍ତ ଝରିକି ତିନ୍ତାଉଛି ନିରସ ମହିକି… |୧|
ହସ୍ତ ପାଦେ କଣ୍ଟା ମାରଣ ହୋଇ ସେ କୁଶ ଧନରେ ମନ
ନ କହି କାହାକୁ କଟୁ ବଚନ
ବିକଳେ ଅଙ୍କୁ ଛାଡ଼ିଲେ ପ୍ରାଣ… |୩|
ମୋର ଲଗା ହେବା ପାଇଁ କି ବନ୍ଧୁ ଏତେ କଷଣ ସହି କି
କଲ ମୋରି ପାଇଁ ପ୍ରେମ ଯାହାକି
କାଲବରୀ ପର୍ବତ କୁଶ ସାକ୍ଷୀ… |୪|