ଦୀନବନ୍ଧୁ ମୋରେ ଚାହିଁ କଟାକ୍ଷରେ,
ଦୁଃଖ ମୋହରି ନେଇ ସୁଖ ଦିଅ ବାରେ (ଘୋଷା)
ଶାନ୍ତି ମୋ ଅନ୍ତରେ ଦିଅ ନିରନ୍ତରେ
ପୂର୍ଣ୍ଣ କର ମନ ପ୍ରେମ ଆନନ୍ଦରେ … |୧|
ପଡ଼ିଛି ସଂସାରେ ଘୋର ବିପଦରେ
ତୁମ୍ଭ ବିନୁ ରକ୍ଷା ନାହିଁ କାହାଠାରେ .. |୨|
ତୁମେ କୃପା ସିନ୍ଧୁ ଦୀନ ପାପୀର ବନ୍ଧୁ
ଢ଼ାଳ କୃପା ବିନ୍ଧୁ ମୋ ମରୁ ଜୀବନରେ … |୩|
ସଦା ସଙ୍ଗେ ଥାଅ ସ୍ବପୁରକୁ ନିଆ
ମାଗୁଛି ଏ ବର ଯୀଶୁଙ୍କ ନାମରେ … |୪|
ଆହେ … ଅନନ୍ତ ଅସୀମତୁମରି ମଧୁର ପ୍ରେମ କେ…କରିପାରେ ବର୍ଣ୍ଣନାତୁମ ପ୍ରେମ ପାଇଁ ଧନ୍ୟ…ଏ ଧରା ଧାମ (ଘୋଷା) କାଗଜ ହୁଅନ୍ତା ଯଦି ଆକାଶର ବକ୍ଷଲେଖନୀ ହୁଅନ୍ତା ଯଦି ପ୍ରତି […]
ସଦାପ୍ରଭୁ ସନ୍ୟାଧିପତି, ଅଟନ୍ତି ଜଗତର ଜ୍ୟୋତିତାଙ୍କରି ବିହୁନେ ତିନି ଭୂବନେନାହିଁ କାହିଁ ଆଉ ମୁକତି (ଘୋଷା) ଆକାଶ, ପୃଥିବୀ, ନକ୍ଷତ୍ରପୁଞ୍ଜ ସକଳ ତାଙ୍କରି ସୃଜନପ୍ରତି ମୂରତିରେ ଆପଣା ପ୍ରଭୁ କଲେ […]
ଆହା ନରାତ୍ମା କି ବହୁମୂଲ୍ୟ ଧନ ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ନିଶ୍ୱାସରୁ ଯାହାର ଉତ୍ପନ୍ନ । ଘୋଷା । ସମୁଦାୟ ଜଗତରୁ ରତ୍ନମଣି ସୁବର୍ଣ୍ଣରୁ ଅଟଇ ଯାହା ମୂଲ୍ୟ ଭାରି, ହଜିଲେ […]
ପିଲାଙ୍କର ବନ୍ଧୁ ଜଣେ ଅଛନ୍ତି ସ୍ୱର୍ଗରେ, ବନ୍ଧୁ ତାଙ୍କ ସମାନ ନାହିଁ ସଂସାରରେ; ପ୍ରେମ ଥାଏ ତାଙ୍କର ସମାନ ରୂପରେ, ନୁହଇ ତା ବିକାର କୌଣସି କାଳରେ । ୧ […]
