କି ଉତ୍କଳ ସେ ଆଲୁଅ ! ପ୍ରାଣ ଖୋଲି ଦେଖାଏ
(ଦେଖ) ସୂର୍ଯ୍ୟ ପାରୁ ନାହିଁ, ସେ ଆଲୁଅରେ ହାରିଯାଏ ….(ଘୋଷା)
ସେ ଆଲୁଅ ମୋ ହୃଦୟେ ଭଲ ମନ୍ଦ ବୋଧ ଦିଏ
(ତେଣୁ) ସଦା ଜାଗିଥାଏ କରି ନିର୍ଭର ଯୀଶୁ ପରେ … |୧|
ଏତେ ଜ୍ଞାନ ପାଇଲେ ହିଁ ବୁଝାଇବା ଭାଷା ନାହିଁ
(ତେଣୁ) ଯୀଶୁ ଗାନ ନିଜେ ଗାଇ ଧରିଛି ସେ ତାନରେ … |୨|
ଭକ୍ତଗଣ ସାବଧାନ, ମିଳି ଆଲୁଅରେ ପ୍ରାଣ
(ସଦା) ଚାଲୁଥାଅ କେ ନ ରୁହ ସର୍ବ ପୂର୍ଣ୍ଣତାଯାଏ … |୩|
ଶାନ୍ତି ଦାତା ଯୀଶୁ ରାଜା ତୁମ ପାଦେ ଏହି ଅଳିଦିଅ ଶକ୍ତି ଦିଅ ଭକ୍ତି ଯେହ୍ନେ ନ ପଡିବୁ ଟଳିତୁମ ରକ୍ତରେ କିଣା ଜନ ଆମେଆଶିଷ ଦିଅ ହେ ଢ଼ାଳି… […]
ପ୍ରଭୁ ପାପିଷ୍ଟ ଦୀନ ପ୍ରତି କରୁଣା କରଦୁର ନ କରି ପ୍ରଭୁ ମୋତେ ପାଶୁ ତୁମର (ଘୋଷା) ପାପରେ ମୋର ଜାତ ପାପେ ହେଲି ବଦ୍ଧିତପାପରେ ଅନୁରକ୍ତ ମୁହଁ ପାମର…I୧I […]
ଦୁଃଖ ନାଶନ ହେ, ସୁଖ ଦିଅ ମୋର ମନେ,ବେଳକୁ ବେଳ ତ ପ୍ରବଳି ଉଠଇଦୁଃଖ ତରଙ୍ଗ ଯେସନେ । (ଘୋଷା) ଦୁଃଖର ସଂସାରେ ମାନବ ଶରୀରେସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ଛାୟା ସମଅପାର […]
ମନେ ଧାୟୀ କେଡ଼େ ଶାନ୍ତି ମୋତେ ମିଳଇମୋ ଦିନ ବିହନ ଯାଉଛି ବହି । ଘୋଷା। ପରମ ପିତା ଗୃହରୁ ଅନ୍ତର ମୁଁ ହୋଇଶୋକ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ ସଂସାରେ ଅଛି ରହି,ସମୟ […]
