ମୁଁ କି କଲି, ପିତା ଗୃହ ତେଜିଲି
ବିଦେଶରେ ଆଶ୍ରାହୀନ ହୋଇଲି ପୈତୃକ ସମ୍ପତ୍ତି ଉଡ଼ାଇ ଦେଲି, ା ଘୋଷା ।
ଦୁର୍ଭିକ୍ଷ ସମୟେ ଦରିଦ୍ର ହେଲି ପୁତ୍ର ଅଧିକାର ହରାଇ ଦେଲି, ା ୧ ।
ଏବେ ଦାସପଣେ କାଳ କାଟିଲି ଅନ୍ନବସ୍ତ୍ର ବାସବିହୀନ ହେଲି, ା ୨ ।
ଶୂକର ଚରାଇ ବିଲେ ବୁଲିଲି କ୍ଷୁଧାନଳ ସହି ମୁଁ ନ ପାରିଲି, ା ୩ ।
ଶୂକରର ଖାଦ୍ୟ ମୁହିଁ ଲୋଡ଼ିଲି ପିତା ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଦ୍ରୋହୀ ହୋଇଲି, ା ୪ ।
ମୋ ଦୁଷ୍ଟ କର୍ମର ଫଳ ଭୁଞ୍ଜିଲି ହେ ପିତା, ଏବେ ମୁଁ ଫେରି ଆସିଲି, ା ୫ ।
ରଖ ଦାସ କରି, ନୋହିଲେ ମଲି ା ୬ ।
ମନ, ହେଜିରେ ପ୍ରଭୁ କୃପା ସଦା ଭାବ, କରି ଧନ୍ୟବାଦ ହୋଇ ଆହ୍ଲାଦିତ ନିରବଧି ତାଙ୍କୁ ସେବ । ଘୋଷା । ସେ ତୋହର ପାପ କରନ୍ତି ମାର୍ଜ୍ଜନା, […]
ମୁହିଁ କି ଦେଇ କି ଧନ ନେଇ ଶୁଝିବି ଯୀଶୁ ପ୍ରେମ ? ରତ୍ନ ସୁବର୍ଣ୍ଣ ନୁହେଁ ସମାନ ଦେବାକୁ ପ୍ରତିଦାନ । ଘୋଷା । ଆହା ଏକି ପ୍ରେମ […]
ତ୍ରାଣକର୍ତ୍ତା ଯୀଶୁ ସୁଶବ୍ଦ ଲାଗିଲା କର୍ଣ୍ଣେ ଆମୋଦ, ଜନ୍ମାଇଲା କି ଆହ୍ଲାଦ । ଘୋଷା । ମୁହିଁ ପାପୀ ଜନ ଥିଲି ପାପ ଶୟତାନ ଫାଶେ ବନ୍ଧନ, ମୋର […]
ଆହେ ବଳୀକୃତ ଯୁବାମେଷ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ, ଦୂର କର ମୋର ପାପଭାର । ଘୋଷା । ଭୟାନକ ଅପମାନ କ୍ରୁଶୋପରେ, ବହିଥିଲ ମୋ ପାପଭାର ପୃଷ୍ଠରେ ! ତବ ମୁଣ୍ଡ […]
