କାହା ପାଶେ ମୁଁ ସାହସେ ହେ
ଯାଇପାରେ ଏ ଦୁର୍ଭାଗ୍ୟ କୁବେଶେ । ଘୋଷା ।
ତାଳୁ ତଳିପା ଯାଏ ସର୍ବାଙ୍ଗେ ଘା ବ୍ରଣ ପୂରିଛି ମୋ ଅଙ୍ଗେ,
ମୁହିଁ ଘୃଣିତ ଅଟେ ତା ବାସେ । ୧ ।
ଆଚ୍ଛାଦନ ନାହିଁ, ମୁଁ ଉଲଙ୍ଗ, ରୂପ ମନ ମୋର ବିଭଙ୍ଗ,
ଚଉଦିଗ ଘେରୁଛି ନିରାଶେ । ୨ ।
ଧର୍ମ କର୍ମ ନାହିଁ, ମୁଁ ଅଜ୍ଞାନ, ପାପେ ବହିଗଲା ମୋ ଦିନ,
ଦହି ହେଉଅଛି ପାପ ତ୍ରାସେ । ୩ ।
ପାପଶାପ ହର୍ତ୍ତା, ତ୍ରାଣକର୍ତ୍ତା ହେ ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ, ତୁମ୍ଭ ବାର୍ତ୍ତା
ଶୁଣି ଆସିଅଛି ତୁମ୍ଭ ପାଶେ । ୪ ।
ମନ, ହେଜିରେ ପ୍ରଭୁ କୃପା ସଦା ଭାବ, କରି ଧନ୍ୟବାଦ ହୋଇ ଆହ୍ଲାଦିତ ନିରବଧି ତାଙ୍କୁ ସେବ । ଘୋଷା । ସେ ତୋହର ପାପ କରନ୍ତି ମାର୍ଜ୍ଜନା, […]
ନିଶ୍ଚେ ମୁଁ ଜାଣଇ, ଏ ବାକ୍ୟ ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ମୋ ତ୍ରାଣକର୍ତ୍ତା ଯେ ଜୀବିତ । ଘୋଷା । ଏ ଅଟେ ନିଶ୍ଚିତ ଅଟନ୍ତି ଜୀବିତ ଥରେ ଯେ ହୋଇଥିଲେ ହତ […]
ଉଠ, ହୁଅ ଦୀପ୍ତିମାନ ଅନ୍ଧକାର ବାସୀଗଣ, ହେ ମୃତ୍ୟୁଚ୍ଛାୟା ନିବାସୀ, କର ଦୀପ୍ତିରେ ଗମନ । ଘୋଷା । ହୁଅଇ ଉଜ୍ଜ୍ୱଳ ଅତି, ଉଦେ ହେଲେ ମହାଜ୍ୟୋତିଃ, ବେଥଲିହିମ ନଗରେ […]
ସୁମଙ୍ଗଳରୂପ ବାରି ନବ ଦମ୍ପତ୍ତି ଉପରି ପଡ଼ୁ ସୁବୃଷ୍ଟିର ପରି ବାହୁଲ୍ୟରେ କରି । ଘୋଷା । ସୁଖ ଶାନ୍ତିର ନିର୍ଝର ଅଟନ୍ତି ଯେଉଁ ଈଶ୍ୱର, କରୁଣା ସଦା ତାଙ୍କର […]
