କେଡ଼େ ଦୁଃଖ ଦିଅଇ ମୋ ମନ୍ଦ ମନ ନିରତେ,
ଚିତ୍ତେ ରଖି ନ ଦିଏ ସୁଖ ଶାନ୍ତି କିଞ୍ôଚତେ । ଘୋଷା ।
ଯେଉଁ ପାପର ପ୍ରତି ମୋର ଅତି ବିରକ୍ତି
ତହିଁ ବଳାଏ ମତି ଅନବରତ । ୧ ।
ଧର୍ମ କର୍ମର ପ୍ରତି ଭକ୍ତି ହେଲେ ଉତ୍ପତ୍ତି
କରି ନ ଦିଏ ତାହା ବିହିତ ମତେ । ୨ ।
ଅନିତ୍ୟ ସଂସାରକୁ ଦୃଢ଼େ ବାନ୍ଧେ ହୃଦକୁ,
ବିସ୍ମୃତ ପରଲୋକ ଚିନ୍ତା ନିରତେ । ୩ ।
ବିଶ୍ୱାସକୁ ମୋହର କରି ସଦା ଅସ୍ଥିର
ସ୍ୱର୍ଗ-ଭରସା ରଖି ନ ଦିଏ ଚିତ୍ତେ । ୪ ।
ପ୍ରଭୁ ହେ, କେତେ କାଳ
ହେବ ଏ ଦଶା ମୋର !
କେତେ ସହିବି ନିତ୍ୟ ଦୁଃଖ ଏ ମତେ । ୫ ।
ତୁମ୍ଭର ମହାଶକ୍ତି ପ୍ରକାଶ ହେ ଝଟତି,
ଦମନ ହେଉ ମନ୍ଦ ମନ ତ୍ୱରିତେ । ୬ ।
( ସ୍ୱର : ସୁଧାର ଭାରତ ଘୁମାବେ କତ ) ତୁମରି ଉଜ୍ଜ୍ୱଳ ପ୍ରଦୀପ ଜ୍ୱାଳ, ଆମରି ଅନ୍ଧାର ଘରେ ସବୁ ପାପ ନିଶା ଅପସରି ଯାଉ, ତୁମ ଆଲୋକର […]
ମୋର ସର୍ବ ଦୁର୍ଦ୍ଦଶାରେ ଯିବି ମୁଁ କାହାଠାକୁ ? କିଏ ହେବ ସୁପ୍ରସନ୍ନ ଦେଖି ମୋ ଦୁର୍ଦ୍ଦଶାକୁ ? । ଘୋଷା । ନାହିଁଟି ଅନ୍ୟାଶ୍ରୟ ହେବ ମୋର ସହାୟ, […]
ଦୁଃଖହାରୀ ବନ୍ଧୁ ମମ କେହି ନାହିଁ ଯୀଶୁ ବିନେ, ଦୁଃଖ-ରାତି ସୁଖେ ଭାତି ଫୁଟି ଉଠେ ଜୀବନେ ା ଘୋଷା । ଯେବେରେ ହୃଦୟାକାଶେ ବାଦଲ ଘନାଇ ଆସେ, କିଏ […]
କର କରୁଣା ଦୃଷ୍ଟି ତବ ବାକ୍ୟ ପ୍ରଚାରକମାନଙ୍କ ପ୍ରତି । ଘୋଷା । ତବ ଲିଖିତ ବିଧାନ ପ୍ରମାଣେ ହୋଇଲେ ଯେ ପ୍ରେରିତ, କର ହେ ଧର୍ମାତ୍ମା ବୃଷ୍ଟି, ପ୍ରେମେ […]
