ଆରେ କଠିନ ମନ,
କରିଣ ପାପ ସ୍ୱୀକାର ଫେର ବହନ । ଘୋଷା ।
ଆହା, ମୋହର ପାପ ହେତୁ ସହିଛନ୍ତି ଯୀଶୁ କେତେ ସନ୍ତାପ !
ବୁହାଇ ସେ ଅଶ୍ରୁଜଳ ହୋଇଛନ୍ତି କି ବ୍ୟାକୁଳ !
ମୁଁ କି ନ କରିବି ପାପ ପାଇଁ କ୍ରନ୍ଦନ ? ା ୧ ।
ହାଁ, ମୋ ପାପ କାରଣ ଭୋଗିଲେ ସେ କି କଷଣ ଦୁଃଖ ମରଣ !
ଆହା, ମୋ ଜୀବନପତି,
ପାଇଛନ୍ତି କି ଦୁର୍ଗତି ! ମୁଁ କି ନ କରିବି ତ୍ୟାଗ ମୋ ପାପମନ ? ା ୨ ।
ମୋର ପ୍ରତ୍ୟେକ ପାପ ହୋଇ କଣ୍ଟକ ସ୍ୱରୂପ ଦେଲା ସନ୍ତାପ,
ଆଉ ମୋର ଅବିଶ୍ୱାସ ହୋଇ ବର୍ଚ୍ଛା ସଦୃଶ
ପାଶ୍ୱର୍ଦେଶେ ଦେଇଅଛି ଦୁଃଖ ଦାରୁଣ ା ୩ ।
ଆହା ମୋ ପାପ ପାଇଁ ଯୀଶୁ ଦେଇଛନ୍ତି ରକ୍ତ ଜୀବନ ଦୁଇ,
ମୋତେ କରିବାକୁ ମୁକ୍ତ ପିନ୍ଧିଲେ କଣ୍ଟା-ମୁକୁଟ,
ତାହା ଭାବି ନ କରିବି ମୁଁ କି କ୍ରନ୍ଦନ ? ା ୪ ।
ଆହା, ମୋ ପାପ ପାଇଁ ଯୀଶୁ ହୋଇଛନ୍ତି ପୁଣି କବରଶାୟୀ
ମୁଁ କି ନ ହେବି ତେସନ ଡୁବନେ ତାଙ୍କ ସମାନ ?
ମନଫେରଣ ଫଳ କରିବି ଧାରଣ ା ୫ ।
