ତ୍ରାଣ-ତରୀ ହେ ଭବ ସମୁଦ୍ରେ ଆସିଛ ଦୀନେ କରି ପାରି । ଘୋଷା ।
ପ୍ରଭୁ, ନ ଦିଶଇ ସ୍ଥଳ କୂଳ, ବହୁ ପ୍ରାଣ ହୋନ୍ତି ଛାରଖାର
ତୁମ୍ଭେ ଅଟ ହେ ଦୀନ-ଦୟାଳୁ,
ଘାଟ ବସାଇ ବସିଛ ମହା କୃପା କରି । ୧ ।
ନାବ ନ ଚିହ୍ନ ଅବିଜ୍ଞଗଣ ଧ ନ ଦେଇ ଦଦରା ନାବେଣ
ପାରି ହେବେ ବୋଲି କରି ପଣ
ଯାଉଁ ଯାଉଁ ମଝି ସମୁଦ୍ରରେ ବୁଡ଼ି ମରି । ୨ ।
ମନ, ଆସ ହେ ବହନ କରି ଭବ-ସିନ୍ଧୁ ଯେହ୍ନେ ହେବ ପାରି,
ସେ ନ ନିଅନ୍ତି ଧନ କାହାରି,
ମନ ଭକ୍ତି ବୁଝି ନେବେ ସୁପରୀକ୍ଷା କରି । ୩ ।
ଯାଇ ସ୍ୱର୍ଗକୂଳେ ପ୍ରବେଶିଲେ ମହା ଆନନ୍ଦ ଶୁଭ ଚହଳେ,
ସାଧୁ ଧର୍ମ-ଦୂତଗଣ ମେଳେ
ପ୍ରଭୁ କୋଳେ ଧରି ନେବେ ମହା ପ୍ରେମ କରି । ୪ ।
