aahe jishu ishwara hoi mohimo kumoro

ଆହେ ଯୀଶୁ ଈଶ୍ୱର, ହୋଇ ମହାମହିମ କୁମର

କେଡ଼େ ଦୁଃଖ କଲ ଅଙ୍ଗୀକାର ! । ଘୋଷା ।

ଆହା ସେହି ଗେତ୍ସେମନି ବଗିଚାରେ ହୋଇଥିଲ କି ବ୍ୟାକୁଳ !

ଆଉ ସେହି ଭୟାନକ କ୍ରୁଶୋପରେ ସହିଲ କି ଦୁଃଖ ଘୋର !    । ୧ ।

ଦୁଃଖରୂପ ଜଳେ ତୁମ୍ଭେ ହେଲ ମଗ୍ନ ରକ୍ତେ ବୁଡ଼ିଲା ଶରୀର,

ମରଣ କାଳ ସମାନ ତୁମ୍ଭ ପ୍ରାଣ ହୋଇଲା ଅତି ବ୍ୟାକୁଳ

ଅଧୋମୁଖ ହୋଇ ଭୂମିରେ ପଡ଼ିଲ ହୋଇଣ ଦୁଃଖେ କାତର,    

ରକ୍ତ ଟୋପା ପରି ତୁମ୍ଭ ଝାଳବାରି ପଡ଼ିଲା ଭୂମି ଉପର 

ଅପମାନ କ୍ରୁଶ କାନ୍ଧେ ଥିଲ ବହି ଆହୁରି ମୋ ପାପଭାର,        

ଏଥିପରେ ଦୁଃଖ ତାଡ଼ନା ଭୋଗିଲ ଦାରୁଣ କ୍ଳେଶ ପ୍ରହାର 

ମସ୍ତକରେ ବ୍ୟଥା ହସ୍ତ ପାଦେ କଣ୍ଟା ପାଶ୍ୱର୍ରେ ବିନ୍ଧା ଆବର,

ବହେ ଧାର ଧାର ସନ୍ତାପ ରୁଧିର ପୁଣି ବହେ ଦୟା ନୀର ଯୀଶୁ,

ତୁମ୍ଭ କଣ୍ଟା ମୁକୁଟ ଭୂଷଣ ମୋର ଗୌରବ କାରଣ,   

ତୁମ୍ଭ ଦୁଃଖ ନିନ୍ଦା ଦାରୁଣ କଷଣ ପ୍ରତିକାର ମୂଳ ମୋର           

ଆହେ ଗେତ୍ସେମନି, ହେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ କ୍ରୁଶ, ହେ ଯୀଶୁ ଦୟାସାଗର,

ତୁମ୍ଭ ମହା ପ୍ରେମ ଯାତନା କଷଣ ମନୁ ନୋହିବ ପାସୋର        । ୭ । 

 

ଯହିଁରେ ଶୁଝିବି ତୁମ୍ଭ ମହା ପ୍ରେମ ଏମନ୍ତ କି ଅଛି ମୋର ?

ଏହି ମାତ୍ର ମୁହିଁ ଦେବାକୁ ପାରଇ ଦେହ ପ୍ରାଣ ବଳ ମୋର        । ୮ ।

ସୂଚୀମାଳାକୁ ଫେରନ୍ତୁ

Leave a comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *