କି ଦୁଃଖ ସହିଲ ପ୍ରଭୁ ମୋ ମରଣ ନିଜେ ବରି
ଧନ୍ୟ ଯୀଶୁ ତାଣକାରୀ (ଘୋଷା)
ମସ୍ତକେ କଣ୍ଟା ମୁକୁଟ ପିନ୍ଧିଲ ମୋ ପାଇଁ ହୋ . ହୋ
ଗାଲେ ଚାପୁଡ଼ା ମାରିଲେ କେତେ ପରିହାସ କରି
ଏ ଯାତନା ମୋରି ପାଇଁ || ୧ ||
ଯାଏ କେତେ ରକ୍ତ ବହି, ମସ୍ତକରୁ ଝରି… ହୋ …ହୋ…ହୋ…
ବସାଇଲେ ଯେ ଶିଆର, ପୃଷେ କୋରଡ଼ା ପ୍ରହାର
ଅସହ୍ୟ ଦୁଃଖ ତୁମରି ।।୨।।
ଚଢ଼ାଇଲେ କୁଶ କାଠେ ଅଭିଶପ୍ତ ପରି .. ହୋ.. ହୋ.. ହୋ..
ହାତ ପାଦରେ ନିଷ୍ଣୁର କଣ୍ଟା ବିନ୍ଧିଲେ ଏପରି
ସତେ ଯେ ଶତୁ ତାଙ୍କରି ।।୩।।
ବିଦାରେ ହୃଦ ମୋହରି ତୁମ ଦୁଃଖ ସ୍ମରି .. ହୋ..ହୋ.. ହୋ..
ମୋ ଦଣ୍ଡ ନିଜେ ଭୋଗିଲ ମୋତେ ମୃତ୍ୟୁରୁ ଉଦ୍ଧରି
ଧନ୍ୟ ଯୀଶୁ ପ୍ରାଣକାରୀ I୪|
ଯୀଶୁ ନାମ ଗାଇଯିବା ସେ ପବିତ୍ର ନାମଯୀଶୁ ନାମ କହିଯିବା ସେ ପବିତ୍ର ନାମଏକ ମାତ୍ର ସେ ନାମ ଦିଏ ନୂଆ ଜୀବନତ୍ରିଭୁବନେ ନାହି ଆଉ ସେ ନାମ ସମ […]
ତୁରୀ ବାଜିବ ଆକାଶେଆସିବେ ସେ ମେଘ ରଥେକରିବେ ବିଚାର, ଶେଷେ ମଧ୍ୟ ଆକାଶେ .. (ଘୋଷା) ସାଥେରହି ଦୃତଗଣ, କରୁଥିବେ ଜୟଗାନଏକ ନିମିଷେ ତାଙ୍କରି ଆଗେ, ଠୁଳ ହେବେ ମହାଜନରାଜା […]
ତବ କ୍ରୁଶୀୟ ଯାତନା ହେ ଭେଦି ଯାଉ ଆଜି ବିଶ୍ୱ ପ୍ରାଣେ ଅନୁଭବେ ହେ । କ୍ରୁଶରେ ଦେଖି ରକତ ସ୍ରୋତ ଫାଟିଯାଉ ବିଶ୍ୱାବାସୀଙ୍କର ବୁକୁ ସବେଗେ ଧାଇଁ ଆସ […]
ପ୍ରାର୍ଥନାରେ ହୁଅ ପ୍ରବୃତ୍ତ, ଦୟା ସିଂହାସନ ଆଗେ ଆଣ୍ଠୁ ପକାଅ ସମସ୍ତ । ଘୋଷା । ପ୍ରାର୍ଥନା କାଳରେ କେତେ ବିଷୟ ଜନ୍ମାଏ ବାଧା ମନରେ ! ତେବେ ମଧ୍ୟ […]
