କି ଦୁଃଖ ସହିଲ ପ୍ରଭୁ ମୋ ମରଣ ନିଜେ ବରି
ଧନ୍ୟ ଯୀଶୁ ତାଣକାରୀ (ଘୋଷା)
ମସ୍ତକେ କଣ୍ଟା ମୁକୁଟ ପିନ୍ଧିଲ ମୋ ପାଇଁ ହୋ . ହୋ
ଗାଲେ ଚାପୁଡ଼ା ମାରିଲେ କେତେ ପରିହାସ କରି
ଏ ଯାତନା ମୋରି ପାଇଁ || ୧ ||
ଯାଏ କେତେ ରକ୍ତ ବହି, ମସ୍ତକରୁ ଝରି… ହୋ …ହୋ…ହୋ…
ବସାଇଲେ ଯେ ଶିଆର, ପୃଷେ କୋରଡ଼ା ପ୍ରହାର
ଅସହ୍ୟ ଦୁଃଖ ତୁମରି ।।୨।।
ଚଢ଼ାଇଲେ କୁଶ କାଠେ ଅଭିଶପ୍ତ ପରି .. ହୋ.. ହୋ.. ହୋ..
ହାତ ପାଦରେ ନିଷ୍ଣୁର କଣ୍ଟା ବିନ୍ଧିଲେ ଏପରି
ସତେ ଯେ ଶତୁ ତାଙ୍କରି ।।୩।।
ବିଦାରେ ହୃଦ ମୋହରି ତୁମ ଦୁଃଖ ସ୍ମରି .. ହୋ..ହୋ.. ହୋ..
ମୋ ଦଣ୍ଡ ନିଜେ ଭୋଗିଲ ମୋତେ ମୃତ୍ୟୁରୁ ଉଦ୍ଧରି
ଧନ୍ୟ ଯୀଶୁ ପ୍ରାଣକାରୀ I୪|