ପ୍ରତି ପ୍ରଭାତରେ ସୃଷ୍ଟି କର୍ତ୍ତାଙ୍କର
କରୁଣା ସ୍ମରଣ କର ।
ଦିବସ ପ୍ରାରମ୍ଭ ସବୁ କିଛି ତାଙ୍କ (୨ଥର)
ଚରଣେ ଅର୍ପଣ କର …. (ଘୋଷା)
ସୂର୍ଯ୍ୟର ତଳେ ସବୁହିଁ ଅସାର ହ୍ରାନ୍ତିରେ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ
ତୃପ୍ତ ନୁହଁଇ ମଣିଷ କାମନା ଜୀବନ ଅଟଇ ଜୀର୍ଣ୍ଣ ।
ସାର ଯେ କେବଳ ପ୍ରଭୁରେ ବିଶ୍ବାସ
ହୃଦୟେ ଧାରଣ କର … |୧|
ଅନନ୍ତ ଅସୀମ ସେ ପରମେଶ୍ବର ଅନାଦି ଆନନ୍ଦ ସେହି
ସକଳ ସୃଷ୍ଟି ପ୍ରକାଶେ ମହିମା ବନ୍ଦନା ତାଙ୍କରି ପାଇଁ
ଅନନ୍ତ ଜ୍ୟୋତି ସେ ତାଙ୍କରି ଆଲୋକ
ହୃଦୟେ ଧାରଣ କର …. |୨|
ଆଦମ୍…ଆଦମ୍…ଆଦମ୍… ତୁମେ ଏକି କଲ !ପନା ଫଳ ଖାଇ ତୁମେ ଅଭିଶପ୍ତ ହେଲ (ଘୋଷା) ଅନନ୍ତ ଜୀବନ ହରାଇ ମୃତ୍ୟୁ କିମ୍ପା ଲଭିଲଆରୋଗ୍ୟତାକୁ ହରାଇ ରୋଗ କିମ୍ପା ପାଇଲଶୟତାନ ଫାନ୍ଦେ […]
ତେଜାଅ ଯୀଶୁ ହେ ଦୁକୁ ଦୁକୁ ପ୍ରଦୀପଜାଳ ଢାଳ ଦୟାକରି ସୁର-ତଇଳସୁର ତଇଳ ଆହେ ମହାଶଇଳ …(ଘୋଷା) ବାଆ ବତାସ ସଙ୍ଗେ ଖଣ୍ଡ ପ୍ରଳୟଦୀପାବଳୀ ନାଶିବାକୁ ଘରେ ଆଳୟ ଘେରେ […]
ଜାଗ ଜାଗ ମନ ହେ ପ୍ରଭାତ ନିଶି, ଉଦେ ହେଲା ଦିନମଣି ପୂର୍ବରେ ତେଜ ଦିଶି । ଘୋଷା । ଗତ ଦିବାରାତ୍ରେ ଯେତେ ଆପଦ ଥିଲା ଗ୍ରାସି, […]
ତ୍ରାଣକର୍ତ୍ତା ଯୀଶୁ ସୁଶବ୍ଦ ଲାଗିଲା କର୍ଣ୍ଣେ ଆମୋଦ, ଜନ୍ମାଇଲା କି ଆହ୍ଲାଦ । ଘୋଷା । ମୁହିଁ ପାପୀ ଜନ ଥିଲି ପାପ ଶୟତାନ ଫାଶେ ବନ୍ଧନ, ମୋର […]
