jishu kara traahi bhaasi goli bhobarnobe kulo n disoyee

ଯୀଶୁ କର ତ୍ରାହି ଭାସିଗଲି ଭବାର୍ଣ୍ଣବେ କୂଳ ନ ଦିଶଇ ହେ । ଘୋଷା ।

ଆସଇ ଘୋର ତୋଫାନ ବେଗାନ୍ୱିତ ହୋଇ,

ଢେଉ ପରେ ଢେଉ ଯାଏ ମଥା ପରେ ଦେଇ ହେ । ୧ ।

ଶୟତାନ ମାୟାଜାଲ ପାତି ବସିଥାଇ,

ସାଂସାରିକ ଲୋଭ-ଥୋପେ ବଡ଼ଶୀ ପକାଇ ହେ । ୨ ।

ଦୁଃଖେ ପଡ଼ି ଡାକି ସଦା ଯୀଶୁ ତ୍ରାହି ତ୍ରାହି,

ତୁମ୍ଭ ବିନା ଅନ୍ୟ ଗତି ଏ ଜଗତେ ନାହିଁ ହେ । ୩ ।

kotaakhya pokaayee prabhu kara uppokaaro

କଟାକ୍ଷ ପକାଇ ପ୍ରଭୁ କର ଉପକାର । ଘୋଷା । ଭବ ସ୍ରୋତେ ମୁଁ ଭାସଇ, ଉପାୟ ମୋହର ନାହିଁ; ଥଳ କିଛି ନ ଦିଶଇ, ଘୋର ଅନ୍ଧକାର । […]

କେଡ଼େ ମନୋରମ ସେ ସ୍ୱର୍ଗଭୁବନ ! ନାହିଁ ନାହିଁ ତା ସମ ସୁଖଧାମ; କେବେ କରିବ ମୋ ନେତ୍ର ଦର୍ଶନ ? କେବେ ପଡ଼ିବ ତା ଦ୍ୱାରେ ଚରଣ ? […]

ଗାୟନ କର ହେ ହୋଇ ହରଷ, କି କୁଶଳେ ହେଲା ନୂତନ ବରଷ ପ୍ରବେଶ ! । ଘୋଷା । କଲେ ପ୍ରଭୁ ସୁରକ୍ଷଣ ଦେଇ ମଙ୍ଗଳଦାନ, ବଞ୍ଚାଇଲେ […]