ଭୁଲି ପାରିବି କି ସେ ପ୍ରିୟ ଯୀଶୁ ମୁଖ
ଯାହା ବିରହେ କ୍ଷଣେ ଫାଟିଯାଏ ବୁକ ? । ଘୋଷା ।
ଯଦି କ୍ଷଣେ ମୁଁ ଭୁଲିଯାଏ ସେହି ଆନନ
ଅନ୍ଧାର ଦିଶୁଥାଏ ତ୍ରିଭୁବନ,
(ଆହା) ସେହି ମୋ ଚାରୁମୁଖ, ହରେ ଗୋ ସବୁ ଦୁଃଖ,
ପାଇ ତାହାଙ୍କୁ ପାଏ ଶାନ୍ତି ସୁଖ । ୧ ।
ସଂସାରେ ପଡ଼ିଯାଏ ମୁଁ ଘୂର୍ଣ୍ଣିବାତେ,
ଉଠାନ୍ତି କି ସୁହାଗେ ଧରି ହାତେ,
( ଆହା) ଭୁଲିଯାଏ କଷଣ, ନାଚେ ମୋ ପ୍ରାଣ ମନ,
ଆନନ୍ଦେ ପାସୋରଇ ସବୁ ଦୁଃଖ । ୨ ।
କଣ୍ଟା ମୁକୁଟିଆ ମୋର ହୃଦୟ ରତନ ହେ ନିତି ତାଙ୍କ ପ୍ରେମକୁ ମୁଁ ଝୁରି ଝୁରି ମରେ ହେ ପଡ଼ିଥିଲି ପାପ ପକେ ଉଦ୍ଧରିଲ ନିଜ ହସ୍ତେ କି ଦେଇ […]
ଗାଅ ଗୀତ ହେ ଭୟାର୍ତ୍ତ ହୋଇ ଆନନ୍ଦିତ ହେ । ଘୋଷା ! ପାପୀଙ୍କ କାରଣ ଭୋଗି ଯେ ମରଣ ତିନିଦିନ ଥିଲେ ମୃତ୍ୟୁର ଅଧୀନ ନିଜ ବଳେ ସେହି […]
ନାହିଁ ନାହିଁ ନାହିଁ ଅନ୍ୟ ଗତି, ମନ, କର ଯୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କ ସଙ୍ଗେ ପ୍ରୀତି । ଘୋଷା । ସେ ଯୀଶୁ ବହୁମୂଲ୍ୟ ସୁନ୍ଦର ଅତି, ତାଙ୍କ ପ୍ରେମରେ […]
କି ଏହି ଛାର ଜଗତର ହେତୁରେ ମୋର ଆତ୍ମା ହଜାଇବି ପାପରେ ? । ଘୋଷା । ଏତ ଅନିତ୍ୟ ଜଗତ, ଜାଣ ପ୍ରତିବିମ୍ବ ମତ, ତାର ସୁଖ ସର୍ବ […]
