ଭୁଲି ପାରିବି କି ସେ ପ୍ରିୟ ଯୀଶୁ ମୁଖ
ଯାହା ବିରହେ କ୍ଷଣେ ଫାଟିଯାଏ ବୁକ ? । ଘୋଷା ।
ଯଦି କ୍ଷଣେ ମୁଁ ଭୁଲିଯାଏ ସେହି ଆନନ
ଅନ୍ଧାର ଦିଶୁଥାଏ ତ୍ରିଭୁବନ,
(ଆହା) ସେହି ମୋ ଚାରୁମୁଖ, ହରେ ଗୋ ସବୁ ଦୁଃଖ,
ପାଇ ତାହାଙ୍କୁ ପାଏ ଶାନ୍ତି ସୁଖ । ୧ ।
ସଂସାରେ ପଡ଼ିଯାଏ ମୁଁ ଘୂର୍ଣ୍ଣିବାତେ,
ଉଠାନ୍ତି କି ସୁହାଗେ ଧରି ହାତେ,
( ଆହା) ଭୁଲିଯାଏ କଷଣ, ନାଚେ ମୋ ପ୍ରାଣ ମନ,
ଆନନ୍ଦେ ପାସୋରଇ ସବୁ ଦୁଃଖ । ୨ ।
ଆହେ କୃପାସିନ୍ଧୁ, ତୁମ୍ଭ ଶ୍ରୀପାଦରେ ମୋର ଗୁହାରି ଏତିକି । ଘୋଷା । କୁଳପାବନ ହେ, ହୃଦ-ପଦ୍ମେ ରହି ବିନାଶ ଏ ଷଡ଼ରିପୁକୁ ସମୂଳେ । ହୃଦୟ ଦିଅ ଧୋଇ […]
ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ତୁମ କୁଶ ତଳେ ମୁ ଯେ ଦୀନ ପାପୀ ଶରଣ ନେଉଛି କେତେ ଭ୍ରାନ୍ତି ପଥେ ବୁଲି ବୁଲି ଶେଷ ଶୁଣିଲି ଡାକୁଛ ତୁମେ ଶାନ୍ତ ମୂଦ୍ର […]
ବିନା ନୂଆ ଜନ୍ମ ନାହିଁ ପରିତ୍ରାଣ, ଏହି ସିଦ୍ଧାନ୍ତ ବଚନ, କୁଅନ୍ତଃକରଣେ ସ୍ୱର୍ଗର ଭୁବନେ ନ ପ୍ରବେଶେ କେହି ଜନ ା ୧ । ପୁନଶ୍ଚ ଜନମ, ପୁନଶ୍ଚ […]
କରିବି କିପରିରେ ଏଡ଼େ ଘୋର ଦୁଷ୍କର୍ମ ଅମର ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟିରେ ହେ ? ମୋର ଦୃଢ଼ ନିୟମ ଲଙ୍ଘିବି ମୁଁ କେସନ ଯାହା କରିଛ ତାଙ୍କ ଛାମୁରେ ହେ ? […]
