ଗୋଟିଏ ସ୍ରୋତ ରକ୍ତର ଝରୁଅଛି କୁଶେ
ଯେଡ଼େ ପାପୀ ହିଁ ଡୁବିଲେ ତା’ କଳଙ୍କ ନାଶେ… |ଘୋଷା|
ମୋର ବିଶ୍ୱାସ କୁଶରେ, କଲେ ରକ୍ତ ଦାନ
ମୋ ପରା ପାତକୀ ଯେହ୍ନେ ଲଭେ ପରିତ୍ରାଣ… |୧|
ସେ ସ୍ରୋତ ଦେଖି ଦସ୍ୟୁର ଶାନ୍ତି ହେଲା ମନେ,
ହେଲେ ହେଁ ମୁଁ ଅଭାଜନ ବଂଚିବି ତେସନେ… |୨|
ସେ ମେଷ ରକ୍ତର ଶକ୍ତି ସରୁ ନାହିଁ କିଛି,
ଯିବାଯାଏ ଭକ୍ତ ସ୍ୱର୍ଗ ପ୍ଲାବିତ ହେଉଛି… |୩|
ସେ ସ୍ରୋତ ଦେଖି ବିଶ୍ୱସେ କରେ ଜୟଗାନ,
ଗାଇ ଯିବି ମୁଁ ହରଷେ ତା’ରି କୃତ ତ୍ରାଣ…|୪|
ଯାଉ ନିସ୍ତେଜ ଏ ରସନା ନିରବ କବରେ,
ଗାଇବି ଗାନ ଏ ବାସନା ସ୍ୱର୍ଗେ ମୁ ସୁସ୍ବରେ… |୫|
ପାପୀ ମରିଯାରେ କୁଶ ପରେ ମୁହଁ ମୁହିଁ ବୋଲି ବଜାନାହିଁ ଆଉ ଫମ୍ପା ଢୋଲ ତୁ ବୃଥାରେ… (ଘୋଷା) ଅସଂଖ୍ୟ ପରଜା କଲେ ଯାର ପୂଜାନାହିଁ ସେ ପ୍ରତାପୀ ଫାରୋ […]
ଧନ୍ୟ ଧନ୍ୟ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିୟାନ, ଧନ୍ୟ ସ୍ୱର୍ଗ ସଦନେ, ଯେଣେ ତୁମ୍ଭ ମୃତ୍ୟୁକାଳେ ଭରସା ଥାଏ ମନେ । ଘୋଷା । ଯେକାଳେ ଏ ଜଗତ ସୁତ ଦାରାଦି ବିତ୍ତ […]
ଯୀଶୁ ଦୟାମୟ, ଶୁଣ ଏ ବିନାୟ,ଆମ୍ଭ ମଧେ ଉପସ୍ଥିତ ହୁଅ ଏ ସମୟ … (ଘୋଷା) ଅନ୍ତରର ଅନ୍ଧକାର କୃପା କରିହୃଦେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ହୋଇଣ ଉଦୟ … |୧| ଆସ […]
ଚାଲ ପ୍ରେମ ପଛେ ଗୋଡ଼ାଇ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ପ୍ରେମ ଉପମା ଚାହିଁ । ଘୋଷା । କର ଏକ ଆରେକ ପ୍ରେମ, ଖ୍ରୀଷ୍ଟଙ୍କର ଏହି ନୂଆ ବିଧାନ; ଅଟେ ପରସ୍ପର […]
