ଅଭିବାଦନର କବିତା ଝରେରେ….ଧରଣୀର ଚଉଦିଗେ
ସମୀର ନାଚଇ ଗହନ ବନରେ….
ସାଗରେ ଖେଳେ ତରଙ୍ଗରେ
ସ୍ଵପ୍ନ ଢେଉ ନାଚି ଉଠେରେ ମନ ସାଗରେ….
ନାଚି ନାଚିକା ଗାଇ ଗାଇକା
ଭାସି ଯାଉ…..(ଘୋଷା)
ପୁଲକେ ଧରଣୀ ରାଣୀ ଆକାଶେ ମିଶି
ଆକାଶ ବକ୍ଷେ ବଉଦ ଯାଉଛି ଭାସି
ଧରଣୀର ନବ ଗାନେ, କୋଇଲିର ମଧୁସ୍ମନେ ( ୨ ଥର)
ନାଚିଯିବା, ଗାଇଯିବା, କାନେ କାନେ କହିଯିବା
ମହାନନ୍ଦରେ…..|୧|
ପୂରୁବ ଦିଗେ ଜ୍ୟୋତିଷ ତାରକା ଦେଖି
ନିରୀକ୍ଷନ୍ତି ପୁସ୍ତକକୁ ଶୀଘ୍ର ତନଖି ( ୨ ଥର)
ସୁନା, କୁନ୍ଦୁରୁ, ଗନ୍ଧରସ, ଭେଟିନେଇଁ ତାଙ୍କ ପାଶ ( ୨ ଥର)
ଆପାତି ପ୍ରଣମିଲେ, ଆନନ୍ଦରେ
ବେଥିଲିହିମେ…..| ୨ |
ସଦାପ୍ରଭୁ ମଙ୍ଗଳମୟ, ଆସ କରି ଦେଖ ଆସ୍ବାଦନକ୍ରୋଧେ ଧୀର, କୃପାମୟ ଅଟନ୍ତି ପ୍ରେମରେ ମହାନ୍… (ଘୋଷା) ଅଧର୍ମ ସକଳ ସେ ଯେ କ୍ଷମାକାରୀଆବର ସମସ୍ତ ରୋଗ ସୁସ୍ଥକାରୀବିନାଶରୁ ମୁକ୍ତକାରୀନିଅ ତାଙ୍କ […]
କି ବୁଦ୍ଧି କରିବି, କେଉଁଠାକୁ ଯିବି, କାହା ଆଗେ କହିବି,ଅନ୍ତର ବେଦନା, ମନରେ ଭାବନା,ହୃଦଫେଡ଼ି କାହା ଆଗେ ଜଣାଇବି ? (ଘୋଷା) କେ ନେବ ମୋ ଦୁଃଖ,ଦେବ ମୋତେ ସୁଖ […]
ଅନନ୍ତ ଜୀବନ ମୁଁ ପାଇଛିତାଙ୍କ ଅନୁଗ୍ରହେ ପାଇଛି।ଧରି ଶ୍ରୀଚରଣେ ଦେଇ ମନ ପ୍ରାଣନୂତନତା ମୁହଁ ଲଭିଛି (ଘୋଷା) ଥୁଲା ଯେତେ ମୋର ପାପର ଦଣ୍ଡମୋ ପାଇଁ ମରି ସେ କଲେ […]
ଗାଇବା ଜୟ ଭାରତମୟ ଜୟ ଜୟ ପାପହାରୀ, ମାନବ-ହୃଦରଞ୍ଜନ ବିଘ୍ନ-ବିନାଶକାରୀ; ଯୀଶୁ ଜୟ, ଯୀଶୁ ଜୟ, ଯୀଶୁ ଜୟ, ଯୀଶୁ ଜୟ । ବିମଳ ଶୋଣିତ କରି ଦାନ ନାଥ […]
