sundara madhura naamoti taankara

ସୁନ୍ଦର ମଧୁର ନାମଟି ତାଙ୍କର

ନ ପାରେ ମୁରୁଛି କ୍ଷଣେ ମାତର ଯେଣେ ଗଲେ ତେଣେ ନାଚେ ହୃଦ ମୋର

କି ଜାଣି କାହିଁକି, ନୁହଇ ପାସୋର । ଘୋଷା ।

ଦୁଇ ଦୁଇ କରି ଚାରୋଟି ଅକ୍ଷର ବାନ୍ଧି ରଖିଅଛି ସରଗ ସମ୍ଭାର

ଆଡ଼ କାଠେ ଛନ୍ଦା ସେହି ନାମ ଚିର ହେଜୁ ନ ହେଜୁଣୁ ପୁଲକେ ଶରୀର । ୧ ।

ନୀତି ଚମତ୍କାର ପ୍ରୀତି ରତ୍ନାକର ପାପୁଁ ତରିବାରେ

ଅମୋହ ମନ୍ତର ନୋହିଁ ପଦପ୍ରାନ୍ତୁ ନିମିଷେ ଅନ୍ତର

ନାମ ଭଜନରେ ଯାଉ ଦିନ ମୋର । ୨ ।

pape bhora andha mu je

ପାପେ ଭରା ଅନ୍ଧ ମୁଁ ଯେ ଆଶ୍ରାହୀନ ଜଗତେପାପ ମୋର ଧୋଇଦିଅ ତୁମ କୁଶ ରକତେ (ଘୋଷା) ପାପିନୀର ଅଶ୍ରୁ ଜଳେ ତୁମର ଧୋଇଦେଲା ପବିତ୍ର ଶ୍ରୀପୟରଶାନ୍ତି ଦାନେ କଲ […]

କର ଯୋଡ଼ି କହେ ମଣିମା, କର ହେ କ୍ଷମା, ଶୁଣ ବାରେ ନିବେଦନ, ବରଷେ ସିନା । ଘୋଷା । ନିଜ ଦ୍ରାକ୍ଷାକ୍ଷେତ୍ରେ ଜଣେ କଲେ ରୋପଣ ଗୋଟିଏ […]