bhuja tole mote rakha

ଭୁଜ ତଳେ ମୋତେ ରଖ ମହାପ୍ରଭୁ,
ବାହୁ ତଳେ ମୋତେ ରଖା
ତବ ପବିତ୍ର ଭୁଜ ବିସ୍ତାରି ଦେଲେ,
ଛାର କି କରିବ ସେ ଦୁଃଖ (ଘୋଷା)

ଦୁଃଖିନୀର ସାଥୀ ଅଧମର ଗତି,
ଅନାଥର ତୁମେ ନାଥ
ସଜ ହୋଇଥିବ ଏ ଅଧମ ତବ,
ନିରତ ସେବାରେ ରତ ..
ତୁମେ ଦୀନବଂଧୁ ନିର୍ଦ୍ଦୟ ହୋଇଲେ,
ହେବ କି ଅନ୍ତରେ ସୁଖ |୧|

ଭୁବନ ମୋହନ ମୋ ତ୍ରାଣ କରତା,
ରଖେ ତବ ପାଦେ ମୋ ଚିତ୍ତ
ଦିନକୁ ଦିନ ତ ଦୁଃଖ ଅବିରତ, ମିଳଇ ନାହିଁ ତ ସୁଖ .
ଭାସିଯିବି ନାଥ ଏ ଭବ ସାଗରେ ରଖ ତ୍ରାଣ ଧନ ରଖା |୨|

ମୁଁ ଅତି ପତିତ ଭରସା ରଖିଛି ଶ୍ରୀଚରଣ ତଳେ ତବ
ଏ ଅଭଗା ମୂଢ଼ମତି ଯୋଡ଼ି କର, କହେ ମୋତେ ଦୟା କର
କେହି ନାହିଁ ମୋର ତୁମେ ଏକା ସାର,
ମିନତି ମୋ ବାରେ ଘେନ |୩|

ସୂଚୀମାଳାକୁ ଫେରନ୍ତୁ