ହେ ପ୍ରଭୁ (ଯୀଶୁ) କରୁଣାମୟ ସତ୍ୟ ପଥେ ନିଅ ହେ
ଯେ? କେହି ଯାଏ ଅସତ୍ୟ ପଥେ
ଭବସାଗରେ ମରେ ହେ (ଘୋଷା)
ତୁମେ କରିଛି ନର ସୃଜନ,
କରିବାକୁ ତୁମ ସ୍ତୁତି ଭଜନ
ଭୁଲିଯାଏ କେହି ଅନ୍ତର କରୁ ତୁମେ
ଭୁଲି ଯାଅନ ହେ… |୧|
ନର ଜୀବନେ କେତେ ଯେ ବାଧା,
ଲହରୀ ପରି ଆସଇ ସଦା
କାତର ନ ହୋଇ ଡାକେ ତୁମକୁ
ହରଷେ ଡାକ ଶୁଣ ହେ |୨|
ତୁମରି ରଚିତ ଏହି ସଂସାର,
ଜଗତର କିଛି ନୁହେଁ ଆମର
ଯାହା, ଦେଖୁଅଛୁ ସବୁ ତୁମର,
କେ କଳନା କରିପାରେ ହେ । |୩|
ତୁମେ ହିଁ ଅଟ ଜ୍ୟୋତି ଆମର,
ପାପ ଜଗତରୁ ଉଦ୍ଧାର କରି
ତେଜି ପାପ ସବୁ ଆଜି ସତ୍ୱର,
ଚାଲୁଥୁବୁ ତୁମ ସାଥେ ହେ I୪I
ଆମେ ଅଧମ ଆମେ ଅକ୍ଷମ,
ସାହସ ଶକତି କର ପ୍ରଦାନ
ଗାଉଥୁବ ତୁମ ପବିତ୍ର ନାମ,
ସଦାନନ୍ଦ ଏହି ପ୍ରାଣେ ହେ I୫I
