ବିଧବା ନାରୀଦାନ, ସ୍ଵର୍ଗ ହେଲା ଗ୍ରହଣ
ପାହୁଲା ଯାହା ଥିଲା କରିଥିଲା ସେ ପ୍ରଦାନ
ଦାନ ଦେଇ ପ୍ରଭୁଙ୍କୁ, ହୋଇଥିଲା ସେହି ଧନ୍ୟ (ଘୋଷା)
ସର୍ବ ସୃଷ୍ଟିକର୍ତ୍ତା ରାଜନ, ସର୍ବ ପ୍ରାଣୀ କଲ ସୃଜନ
ଜଗତର ପାପ ମୋଚନ ପାଇଁ କଲ ପୁତ୍ରଙ୍କୁ ଦାନ
କରିଲେ ପ୍ରେମ, ରୁଧିର ଦେଇ ଏ ମର୍ତ୍ତ୍ୟଭୁବନେ || ୧ ||
କର ସର୍ବେ ମନେ ସ୍ମରଣ, ବିଧବା ନାରୀଟିର ଦାନ
ଆଣିଛ କି କିଛି କିଛି ଦାନ, ଅବା ଯାହାଥିଲା ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ
ଦେବାକୁ ପ୍ରଭୁ ଚରଣେ, ସବୁ ଧନ, ଜନ, ମନ || ୨ ||
ହେଜ ମନେ ସକଳ ଜନ, ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କ ମଙ୍ଗଳ ଦାନ
ଅଛି କି ଦେବାକୁ ପ୍ରତିଦାନ, ଦେଇ ତୋଷିବ ତାହାଙ୍କ ମନ
ଚାହାନ୍ତି ସେହି ଭଗ୍ନ ଅନ୍ତର ପୁଣି ହୃଦୟ ମନ || ୩ ||
ଯୀଶୁ ଡାକନ୍ତି ତୋତେ … ଯୀଶୁ ଡାକନ୍ତି ତୋତେଆବୋରି ନେବାକୁ ପ୍ରେମିକ ବାହୁରେ (ଘୋଷା) ଦୁଃଖ ନିରାଶାରେ ସିଏ ତେବେ ଶାନ୍ତିସମର୍ପି ଦେଲେ ତୁ ଜୀବନ ତୋହରଅସୀମ ଆନନ୍ଦ ଦେବେ […]
ଯୀଶୁ ପ୍ରତି କର ଦୃଷ୍ଟି ମନ ହୃଷ୍ଟେ ଅତି ହେ । ଘୋଷା । ଦେଖ ହେ ମନ କି ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ଦର୍ଶନ ! କରୁଛନ୍ତି ଯୀଶୁ ପୁନରାଗମନ; […]
ମହାପ୍ରଭୁ, ମହାପ୍ରେମ ଭବେ ପ୍ରକାଶିଲ; ଆସି ବିଶ୍ୱ ପ୍ରେମ ସେବାଧର୍ମ ଜଗତେ ଥାପିଲ । ଘୋଷା । ତୁମ ପ୍ରେମ ସୂତ୍ରେ; ଯୀଶୁ ହେ ମୋର ପ୍ରିୟ ଯୀଶୁ, ତୁମ […]
ହେ… ରାଜା ମୋହର, ପରମେଶ୍ବରଶୁଣ ମୋ କ୍ରନ୍ଦନ ସ୍ବର ପ୍ରାତଃ କାଳେ ପ୍ରାର୍ଥନା ମୋର (ଘୋଷା) ଭୟ ଭକ୍ତିରେ ଆସିଛି ତୁମ ମନ୍ଦିରେ ମସ୍ତକ ମୋ ନତ କରିମହନୀୟ ପ୍ରେମେ […]
