ଶୁଣ ରେ ଶୁଣ ମହା ପ୍ରେମ କାହାଣୀ
ମନରୁ ତାହା କେବେ ଭୁଲି ହୁଏନି
ଶିଶୁ ସେ ସୁକୋମଳ, ଶାନ୍ତି ଅବତାର
ସରଗୁ ଆସିଥିଲେ ଆମ ଲାଗି ଜୀବନ ଦେଲେ… (ଘୋଷା)
ତାଙ୍କ ହାତର ପରଶ ପାଇ, ଦୁଃଖୀର ଦୁଃଖ ଗଲା ଉଭେଇ
କରୁଣାଭରା ତାଙ୍କରି ଆଖି, ଢ଼ାଳିଲା ଲୁହ ପାପୀଙ୍କୁ ଦେଖି
ଚିହ୍ନିଥିଲେ ସେ ଯେ ମଣିଷର ମନ
ଏଡ଼େ ପ୍ରେମ ଆଉ କେହି କରିନି |୧||
ନଥିଲା ତାଙ୍କ ସୁଖ ଆବାସ, ସେବାକୁ ସିଏ ମଣିଲେ ସୁଖ
ମଣିଷ ପାଇଁ ସହି ଆଘାତ, ପିନ୍ଧିଲେ ଶେଷେ କଣ୍ଟା ମୁକୁଟ
ଜଗତର ପାଇଁ ସ୍ନେହ ଉପହାର
ଦୟା ବହି ଆଉ କେହି ଦେଇନି |9|
ପ୍ରଭୁ ହୋଇ ପୁନରୁତ୍ଥିତ, ଶିଷ୍ୟଙ୍କୁ ଫେଡ଼ିଲେ ଶାସ୍ତ୍ରର ଅର୍ଥ, ଘେନିଣ ସହିତ ବେଥନି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଆଶୀର୍ବାଦ କଲେ ତୋଳିଣ ହସ୍ତ । ଘୋଷା । କରୁ କରୁ ସେ […]
ଦୃଢ଼ କୋଣ-ପାଷାଣ ଉପରେବିଶ୍ବାସ-ଭରସା ମନ୍ଦିର ତୋଳିଛି ମୂଳଦୁଆ ଚିହ୍ନ ଯରେ । ଘୋଷା । ସେ ତ ଅନାଦି କାଳର ପଥର, ଯାକୁ ଭାଙ୍ଗି ନ ପାରେ ଜଳାକାର,ଦୁର୍ବଳ ପତିତ […]
ଆସୁଛନ୍ତି ତୁରୀ ବଜାଇପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁ ହରଷ ହୋଇବିଶ୍ଵାସୀକୁ ନେବା ପାଇଁ ପୁରସ୍କାର ଦେବା ପାଇଁଆନନ୍ଦେ ଗାଅ ହେ ଭାଇ… (ଘୋଷା) କଟି ବାନ୍ଧି ଦୀପ ଜାଳି ଜାଗ୍ରତରେ ରୁହ ଭାଇନିଦ୍ରା […]
ଚକ୍ଷୁ ଖୋଲିଦିଅ ଦେଖିବି ତୁମରି ରୂପକଣ୍ ଖୋଲିଦିଅ ଶୁଣିବି ତୁମରି ଡାକଚିତ୍ତ ଖୋଲିଦିଅ ପ୍ରଭୁ ରଖିବି ପବିତ୍ର ବାକ୍ୟ… (ଘୋଷା) ମୋ ଚକ୍ଷୁ ପାପରେ ଲିପ୍ତ ହୋଇଛି।ଅନ୍ଧଠୁ ବଡ ଅନ୍ଧ […]
