ଆହେ ପ୍ରିୟବନ୍ଧୁ
ପାରିକର ମୋତେ ଭବସିନ୍ଧୁ (ଘୋଷା)
ମୋର ପାଇଁ ସ୍ଵର୍ଗ ତିଆଗିଲ ନରଦେହେ ମର୍ଭେ ଜନମିଲ
ମୋର ପାପେ ବଳି କୁଶେ ହେଲ ଝୁଲି
ତାରିବାକୁ ମୋତେ ପାପ ଫାନ୍ଦୁ .. |୧|
ତବ ବିନା ତରୀ ନାହି ମୋର ତରିବାକୁ ପାପ ପାରାବାର
ତମେ ତ ସରେ ଏକମାତ୍ର ତରୀ ପତିତପାବନ ପାପୀ ବନ୍ଧୁ … |୨|
ଖାଅ ନାହିଁ କେହି ଗତିପଥେ ବସିଛି ମୁଁ ଚାହିଁ ଭିକ୍ଷା ଘାଟେ
ଆହେ ତ୍ରାଣତରୀ ଶୀଘ୍ର କର ପାରି
ଶୁଭେ କ୍ଷରଇ ମୋ ନେତ୍ର ବିନ୍ଦୁ …. |୩|