ଦୁଃଖହାରୀ ବନ୍ଧୁ ମମ କେହି ନାହିଁ ଯୀଶୁ ବିନେ,
ଦୁଃଖ-ରାତି ସୁଖେ ଭାତି
ଫୁଟି ଉଠେ ଜୀବନେ ା ଘୋଷା ।
ଯେବେରେ ହୃଦୟାକାଶେ ବାଦଲ ଘନାଇ ଆସେ,
କିଏ ଆସି ହସି ହସି ଦୁଃଖ ହରେ ତତ୍କ୍ଷଣେ ା ୧ ।
ଯେବେରେ ମରୁର ବାଆ ପୋଡ଼ି ଜାଳି ଦିଏ
ଆହା ସରସ ସପନ ଯେତେ ରଙ୍ଗ ରଙ୍ଗ ଛବି ନୂଆ
ସେ ମୋର ଯୀଶୁରେ ଭାଇ ମୋହନ ପରଶ ଦେଇ
ବୁକୁ ପରେ ଆଉଜାଇ ଆଶ୍ରା ଦିଏ ଶ୍ରୀଚରଣେ ା ୨ ।
ଯୀଶୁ ପରମ ବୈଦ୍ୟ, କରି କୃପା ନୟନ କର ମୋ ରୋଗ ସୁସ୍ଥ ହେ । ଘୋଷା । ମୁଁ ପାପ-ରୋଗେ ଅତି ପୀଡ଼ିତ, ସର୍ବାଙ୍ଗଯାକ କ୍ଷତ ହେ, […]
ପ୍ରାର୍ଥନା କି ବହୁମୂଲ୍ୟ ଅଟେ ସାଧୁ ଲୋକର ! ନାହିଁ ଏହା ସମ କିଛି ତା ପ୍ରତି ହିତକର । ଘୋଷା । ଏହାର ପ୍ରୟୋଜନ ଜାଣଇ ଭକ୍ତଜନ, କଞ୍ôଚ […]
କର ଧନ୍ୟବାଦ ହୃଷ୍ଟ ଚିତ୍ତରେ, ମହାମଙ୍ଗଳଦାତା ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ, ନ ମରି ବିବଧି ରୋଗ ସଙ୍କଟରେ, ନୂଆ ବର୍ଷ ଦେଖିଲୁ ଆଉଥରେ । ଘୋଷା । ବନ୍ଧ୍ୟା ଆଉ ଶୁଷ୍କ […]
ଯୀଶୁ ନାମେ ଯେ ଭାବ ଅଛି, କେବଳ ବିଶ୍ୱାସୀ ସିନା ଜାଣୁଛି, ଅମୃତ ନିର୍ଝର ବହେ ଝର ଝର, ତଟକା ମଧୁରୁ ମିଷ୍ଟ ଲାଗୁଛି । ଘୋଷା । ଯୀଶୁ […]
