ସ୍ୱର୍ଗୀୟ ସିଂହାସନରୁ ନିର୍ଗତ ନଦୀ ତୀରେ
ରୁଣ୍ଡ ହେବା କି ସମସ୍ତେ ଏକତ୍ର ସେଠାବରେ ? । ଘୋଷା ।
ହଁ, ମିଳିବା ସର୍ବ ଶେଷେ
ଯୁବାମେଷ ସିଂହାସନ ପାଶେ, ସାଧୁମାନଙ୍କର ସହବାସେ,
ସେ ରମ୍ୟ ନଦୀ ପାଶେ । ୧ ।
ତେଜସ୍ୱୀ ଦୂତ ସେଠାରେ ପାଦ ଅର୍ପଣ କରେ,
ଜଳ ତାର ସୁନିର୍ମଳ ବହଇ ନିରନ୍ତର । ୨ ।
ରୌପ୍ୟମୟ ଫେନପୁଞ୍ଜ ଏଡ଼ାଇ ନଦୀ ତୀରେ,
ବୁଲିବା ଭଜିବା ଯାଇ ସିଂହାସନ କତିରେ । ୩ ।
ତ୍ରାଣକର୍ତ୍ତାଙ୍କର ମୁଖ ନିତ୍ୟ ଅବଲୋକନେ,
ଗାଇବେ ଅନନ୍ତ କାଳ ଆନନ୍ଦେ ସାଧୁମାନେ । ୪ ।
ନୋହିବା ଯାଏ ପ୍ରବେଶ ସେ ନଦୀ ନିକଟରେ
ହୋଇବା ସୁସ୍ଥିର ଚିତ୍ତ ଅଟଳ ଭରସାରେ । ୫ ।