ଏ ଦୁନିଆର ଅନ୍ଧାର ପଥେ
ଆଲୋକ ଜାଳିଦିଅ ପ୍ରଭୁ
ଏ ଦୁନିଆର ନୀଳ ପାରାବାରେ
ଭାବନା ମୋତେ ଦିଅ ପ୍ରଭୁ (ଘୋଷା)
ସ୍ଵର୍ଗ ସୁଖ ଛାଡି ପ୍ରଭୁ ଦୀନହୀନ ବେଶରେ
କୋରଡ଼ା ପ୍ରହାର ଦେହେ ବହିଲ ଶ୍ରୀ ଅଙ୍ଗରେ
ଝରଝର ରକ୍ତ ସୂଅ କୁହାଇଲ କୁଶରେ
ଲଲାଟେ କଣ୍ଟା ମୁକୁଟ ପିନ୍ଧିଲେ ଆନନ୍ଦରେ
ସେ ସୁନ୍ଦର ମନ ଭାବିବାକୁ ମନେ ଭାବନା ମୋତେ ଦିଅ ପ୍ରଭୁ ।୧|
ଏ ମହୀମଣ୍ଡଳେ ପ୍ରଭୁ ହୁଅ ତୁମେ ସାଥୀ
ଜଗତର ଚଲାପଥେ ହୁଅ ତୁମେ ଦୀପ୍ତି
ଏ ଦୁନିଆର ଘନ ଅନ୍ଧାରେ ଆଲୋକ ଜାଳିଦିଅ ପ୍ରଭୁ |9|
କେମିତି ଦେଖିବି ପାପର ଆଖିରେପୁଣ୍ୟ ତୁମରି କୟା (୨ଥର)ଭୁଲିବି କିପରି ପାପର ଦେହରେଜଗତର ମୋହ ମାୟା (ଘୋଷା) ପୁଣ୍ୟ ତୁମରି କ୍ଷମା ନଦି ଧାରେଆସିଛି ମୁଁ କ୍ଷମା ମୟ (୨ଥର)ପାପ […]
ମୁଁ ଯେ କିଏ ପ୍ରଭୁ, ମୋତେ କାହିଁକି ଏତେ ପ୍ରେମ କରମୁଁ ନଗଣ୍ୟ ଧୂଳିରୁ ହୀନ,କାହିଁକି ତୁମେ ମୋତେ କୋଳେ ଧର (ଘୋଷା) ହୋଇଛି ମୁଁ ନିର୍ମିତ ଅପରାଧେ ପାପରେ […]
ଦେଖ ହେ ଭାଇ-ଆଗମନ ଆସୁଛି ପାଖେଇଦିଅ ତୁମ ନାମ ଲେଖାଇ,ଜୀବନ ପୁସ୍ତକେ ଯାଇ … (ଘୋଷା) ଜଗତ ରଙ୍ଗ ରସେ ତୁ ପାଗଳ ହୋଇଯୀଶୁଙ୍କୁ ଭୁଲିଗଲୁ ନିଜକୁ ଭୁଲାଇଯୀଶୁଙ୍କ ପଥ […]
ହେ ଯୀଶୁ ତୁମ ପ୍ରେମ ମୁଁ ପାଶୋରିବି କି ? (ଘୋଷା)ପ୍ରକାଶି ଅସୀମ ପ୍ରେମ ତେଜିଲ ସ୍ଵର୍ଗ ଭୂବନସେ ପ୍ରେମ ଉପମା କାହୁଁ ମୁଁ ପାଇବି କି ? I୧| […]
