ଆହେ … ଅନନ୍ତ ଅସୀମ
ତୁମରି ମଧୁର ପ୍ରେମ କେ…କରିପାରେ ବର୍ଣ୍ଣନା
ତୁମ ପ୍ରେମ ପାଇଁ ଧନ୍ୟ…ଏ ଧରା ଧାମ (ଘୋଷା)
କାଗଜ ହୁଅନ୍ତା ଯଦି ଆକାଶର ବକ୍ଷ
ଲେଖନୀ ହୁଅନ୍ତା ଯଦି ପ୍ରତି ଲତା ବୃକ୍ଷ
ସାଗରର ନୀଳ ନେଇ ସେ ଲେଖନୀଯାକ
ପ୍ରତିଟି ମଣିଷ ଯଦି ହୁଅନ୍ତେ ଲେଖକ
ତଥାପି ସରନ୍ତା ନାହିଁ ଆକାଶର ସୀମା ଡେଇଁ
ବଣ୍ଡିବାକୁ ପ୍ରଭୁ ତୁମ … ଅମୃତ
ପ୍ରେମ ଆହେ ଅନନ୍ତ ଅସୀମ… I୧|
ଜଗତକୁ ପ୍ରେମ କଲ ପ୍ରଭୁ ହେ ଏମନ୍ତ
ଦାନ କଲ ଏକମାତ୍ର ପ୍ରାଣପ୍ରିୟ ପୁତ୍ର
ତପତ ରୁଧୁର ଢ଼ାଳି କଲ ପାୟଶ୍ଚିତ୍ତ
ପାପୀ ପାଇଁ ଏତେ ପ୍ରେମ ଦେଖିଲା ମରତ
ସେ ପ୍ରେମରୁ କଣିକାଏ ଦିଅ ପ୍ରଭୁ ଏ ହୃଦୟ
ସାରା ବିଶ୍ୱ ଭରିଯାଉ ।
ସେ ଦିବ୍ୟ ପ୍ରେମ, ଆହେ … ଅନନ୍ତ ଅସୀମ…. |୨|
