ନୀରବେ କେତେ କାନ୍ଦିବି ଯୀଶୁ ହେ
କିଏ ଶୁଣିବ ମୋ କାନ୍ଦଣା
କିଏ ସେ ମୋ ଦୁଃଖ ଦେଖିବ ପ୍ରଭୁ ହେ
କିଏ ଫେଡ଼ିବ ମୋ ଯାତନା (ଘୋଷା)
ପଡ଼ିଛି ପରା ମୁଁ ଚରଣ ତଳେ
ବିକଳେ ପରାଣ କାନ୍ଦ ଆକୁଳେ
ଦିଅ ଦେଖା ହୃଦୟ ସଖା, ନିବାରି ମରମ ବେଦନା || ୧ ||
ସେ ରୂପ ମାଧୁରୀ ଦେଖିବା ଦିନୁ
ନିରବଧୂ ନୀର ଝରେ ନୟନୁ ।
ଅରୂପ ରୂପ ପ୍ରଣୟ-ଦୀପ ଦେଖା ଦେଇ ଲୁଚିଯାଅନା || ୨ ||
ଜାଣିଛି ଅନ୍ତର, ଅନ୍ତରଯାମୀ
ଜାଣିଶୁଣି କିମ୍ପା କନ୍ଦାଅ ପୁଣି
ଆହେ ଦୟାମୟ, କରୁଣା ନିଳୟ ମୋରେ କିମ୍ପା ଉଣା କରୁଣା ||୩||
ବନ୍ଧୁର ଗିରି ପଥରେ ବନ୍ଧୁ ନାହିଁ ତୋ ସାଥିରେକାନ୍ଧ କୁଶ ବହି ନେଲ ହେ ମରଣ ବରି (ଘୋଷା) କ୍ଷୁଧା ତୃଷାରେ ଗୁଲିବା ପଥେ ପ୍ରହାର ବାଜେ ସାଥେ ସାଥେକେହି […]
ଆହା ! ଯେବେ ମନ ମୋର ହୁଅନ୍ତା ଧର୍ମେ ସୁସ୍ଥିର, କିପରମାନନ୍ଦ ଜାତ ହୁଅନ୍ତା ତହୁଁ ମୋହର ! । ଘୋଷା । ଚଞ୍ଚଳ ମୋହର ମନ ଘନେ […]
ବେଶଟିକୁ ବଦଳାଇ କି ଲାଭ ପାଇବୁ ଭାଇଅନ୍ତର ନ ବଦଳିଲେ ସରଗେ ନ ପାରୁ ଯାଇ (ଘୋଷା) କେତେ ହେଉ ତୁ ସୁବେଶ ମହାକାଳର ସଦୃଶମରମ ହେଲେ ପ୍ରକାଶ ସରମେ […]
ମୁଁ ଯେ କିଏ ପ୍ରଭୁ, ମୋତେ କାହିଁକି ଏତେ ପ୍ରେମ କରମୁଁ ନଗଣ୍ୟ ଧୂଳିରୁ ହୀନ,କାହିଁକି ତୁମେ ମୋତେ କୋଳେ ଧର (ଘୋଷା) ହୋଇଛି ମୁଁ ନିର୍ମିତ ଅପରାଧେ ପାପରେ […]
