ଭୁଲି ପାରିବି କି ସେ ପ୍ରିୟ ଯୀଶୁ ମୁଖ
ଯାହା ବିରହେ କ୍ଷଣେ ଫାଟିଯାଏ ବୁକ (ଘୋଷା)
ଯଦି କ୍ଷଣେ ମୁଁ ଭୁଲିଯାଏ ସେହି ଆନନ
ଅନ୍ଧାର ଦିଶୁଥାଏ ତ୍ରିଭୁବନ
(ଆହା) ସେହି ମୋ ଚାରୁ ମୁଖ, ହରେ ଗୋ ସବୁ ଦୁଃଖ
ପାଇ ତାହାଙ୍କୁ ପାଏ ଶାନ୍ତି ସୁଖ || ୧ ||
ସଂସାରେ ପଡ଼ିଯାଏ ମୁଁ ପୂଣ୍ଠିବାତେ
ଉଠାନ୍ତି କି ସୁହାଗେ ଧରି ହାତେ
(ଆହା) ଭୁଲିଯାଏ କଷଣ, ନାଚେ ମୋ ପ୍ରାଣ ମନ
ଆନନ୍ଦ ପାଶୋରଇ ସବୁ ଦୁଃଖ || ୨ ||
ନିରମଳ ନିରମଳ ନିରମଳ ଦେବତା ସୁର ନର ପ୍ରଶଂସିତ ସୃଷ୍ଟିକରତା । ଧ୍ରୁବ । ଶକ୍ତିମୟ ବିଶ୍ୱପିତା ଜ୍ଞାନାଞ୍ଜନ ପ୍ରଦାତା ବଳବୁଦ୍ଧି ବିଶାରଦ ନ୍ୟାୟ ପ୍ରଣେତା । ୧ । […]
ମୋର ଆଜି ଶେଷ ସିଦ୍ଧାନ୍ତମୁଁ କରିଛି ମନୋନୀତଯୀଶୁଙ୍କୁ ମନ ପ୍ରାଣ ଆତ୍ମା ଦେଇ ପୂଜିବାକୁଜୀବନର ଶେଷଯାଏ ତାଙ୍କ ପଛେ ଚାଲିବାକୁ (ଘୋଷା) ତାଙ୍କରି ସ୍ବରମୁଁ ଶୁଣିବିତାଙ୍କୁ ମୁଁ ନିଶ୍ଚୟ ଦେଖିବିବିଜୟ […]
ଦୁଃଖ ନାଶନ ହେ, ସୁଖ ଦିଅ ମୋର ମନେ,ବେଳକୁ ବେଳ ତ ପ୍ରବଳି ଉଠଇଦୁଃଖ ତରଙ୍ଗ ଯେସନେ । (ଘୋଷା) ଦୁଃଖର ସଂସାରେ ମାନବ ଶରୀରେସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ଛାୟା ସମଅପାର […]
ପ୍ରଭୁ ତୁମେ ରୁହ ସାଥେ ସାଥେ ଏ ଜୀବନ ସାରାମୁହଁ ଭୁଲି ସବୁ ଚାଲୁଥିବି ତୁମ ପଛେ ପରା (ମୋ ଯୀଶୁ)ଏ ଜୀବନ ସାରା … (ଘୋଷା) ବହୁ ଦୂର […]
