ଆରତ ଆନନ୍ଦ ସିନ୍ଧୁ ଜଗବନ୍ଧୁ
ଆରତ ଆନନ୍ଦ ସିନ୍ଧୁ !
ଆନନ୍ଦ ପସରା ସରଗର ଧାରା ବହାଅ ଦଗଧ ହୃଦୁ । ଘୋଷା ।
ଡାକଇ କାତରେ ଦିଅ ଦେଖା ବାରେ ଦେଖିଲେ ବଦନ-ଇନ୍ଦୁ,
ପାଷାଣ ଫାଟିବ, ଦେହ ଶିହରିବ
ଝରିବ ଲୋତକ ବିନ୍ଦୁ । ୧ ।
ନୀରସ ହୃଦୟେ ବସି ତବାଳୟେ
ଡାକୁଅଛି, ଦୀନବନ୍ଧୁ !
ପରାଣ ପରଶ, ହୃଦୟେ ବରଷ
ତବ ପ୍ରେମ-ବାରି-ମଧୁ । ୨ ।
ଏ ନବ ଯୌବନ ବୟସ, ଦିନୁଁ ଦିନ ତାର ହୁଅଇ ହ୍ରାସ, ହେବ ଆଗମନ ଦାରୁଣ ଦୁର୍ଦ୍ଦିନ, ହେବ ଆସି ଜରାବସ୍ଥା ପ୍ରବେଶ । ଘୋଷା । ଏଣୁ […]
କିପାଁ ନ ଫେରୁ ପାପୁଁ ଆହେ ବନ୍ଧୁ ଏହିକ୍ଷଣ ? ଯାଉଛି ଶୁଭ ସମୟ ତୁମ୍ଭ ନିକଟୁ ବହନ । ଘୋଷା । ପାପ କର୍ମର ଏ ଫଳ ଅନନ୍ତ […]
ବିଶ୍ୱାସୀର ପ୍ରତି କେଡ଼େ ପ୍ରିୟତମ ସେ ଯୀଶୁ ନାମ । ଘୋଷା । ତାର ସର୍ବରୋଗ କରେ ଶାନ୍ତ, ମହା ପାପ-ରୋଗ କରେ ସୁସ୍ଥ; ଦୂର କରେ ଭୟ ଆପଦ […]
ତୁମେ ଅଧମ ପତିତ ନରେ, କିପାଁ ଭଲ ପାଅ ନାଥ ? ରହିଥାଅ ପାଶେ ପାଶେ (ତୁମେ) ନିଶିଦିନ ଅବିରତ । ଘୋଷା । ଯେ ତୁମକୁ ନିତି […]
