ଭ୍ରମେ କି କଲି, ମୁଁ ମୁଢ଼ ଭୁଲିଲି,
ପାଷାଣ ବୋଲିଣ ବାଲୁକା ଉପରେ ଅକାରଣେ ଗୃହ ଗୁନ୍ଥିଲି । ଘୋଷା ।
ପାପ-ନଦୀ ଏବେ ଆସିଲା ବଢ଼ି,
ମୂଳଦୁଆ ତ ଯାଇଅଛି ପଡ଼ି,
ବାୟୁ ସହିତରେ କି ବୃଷ୍ଟି ପଡ଼ଇ ପ୍ରାଣେ ନିର୍ଭରସା ହୋଇଲି । ୧ ।
ଦୟା ପ୍ରକାଶ ଯେ ଯୀଶୁ,
ଏକ୍ଷଣ ରକ୍ଷା କର ଅରକ୍ଷିତ ଜୀବନ,
ତୁମ୍ଭ ବିନୁ ଆଉ ଏ ଭବ ନଦୀରେ କାଣ୍ଡାରୀ ଖୋଜି ନ ପାଇଲି । ୨ ।
ତୁମ୍ଭେ ସୁଦୟା କରିଣ ଅପାର ଜନମାନଙ୍କୁ କରିଛ ଉଦ୍ଧାର,
ବିଶ୍ୱାସ ନୌକାରେ ଉଠାଅ ହେ ମୋରେ,
ନୋହିଲେ ମୁଁ ବୁଡ଼ି ମରିଲି । ୩ ।
ଯୀଶୁଙ୍କ ସ୍ୱଭାବ ଧରିବି – ପଛେ ଚାଲିବି, ତାଙ୍କ ପରି ଜଗତେ ଜୀବନ ମୁଁ କାଟିବି । ଘୋଷା । ସ୍ୱର୍ଗ ସୁଖ ତ୍ୟାଗ କରି ଆସିଲେ ଦରିଦ୍ର ପରି, […]
ଆହା ! ଯେବେ ମନ ମୋର ହୁଅନ୍ତା ଧର୍ମେ ସୁସ୍ଥିର, କିପରମାନନ୍ଦ ଜାତ ହୁଅନ୍ତା ତହୁଁ ମୋହର ! । ଘୋଷା । ଚଞ୍ଚଳ ମୋହର ମନ ଘନେ […]
ଦୁଃଖହାରୀ ବନ୍ଧୁ ମମ କେହି ନାହିଁ ଯୀଶୁ ବିନେ, ଦୁଃଖ-ରାତି ସୁଖେ ଭାତି ଫୁଟି ଉଠେ ଜୀବନେ ା ଘୋଷା । ଯେବେରେ ହୃଦୟାକାଶେ ବାଦଲ ଘନାଇ ଆସେ, କିଏ […]
( ସ୍ୱର : ଆଃ କି ଆନନ୍ଦ ସୁସମାଚାର ) ଆସ ଭାଇ ହେ କରି ସୁଗାନ ମହା ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଦୟା କୀର୍ତ୍ତନ । ଘୋଷା । ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ କ୍ଷେତ୍ରେ […]
