ହେ ମନ ମୋର,
ନ ପାସୋର ନ ପାସୋର ତାଙ୍କୁ । ଘୋଷା ।
ଯେଉଁ ପ୍ରିୟ ବନ୍ଧୁ ମୋ ଦୁଃଖ ସନ୍ତାପ,
ଭୋଗିଥିଲେ ମୋର ପାପ ଅଭିଶାପ,
ଆଉ ମୋ ବଦଳେ ଜୀବନ ତେଜିଲେ,
ପାସୋରି ଯିବି କି ତାଙ୍କୁ ? ା ୧ ।
କରିବାକୁ ମୋତେ ପାପୁଁ ପରିଷ୍କାର
ଢାଳିଲେ ଆପଣା ଅମୂଲ୍ୟ ରୁଧିର,
କଲେ ଶୁଭ୍ରବର୍ଣ୍ଣ ହିମ ସରିସମ,
ପାସୋରି ଯିବି କି ତାଙ୍କୁ ? । ୨ ।
ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସଙ୍ଗେ ମୋତେ ମିଳାଇଲେ,
ରାଜା ପୁରୋହିତ ପଦରେ ସ୍ଥାପିଲେ,
କଲେ ନିଜ ମହା ଗୌରବର ଭାଗୀ,
ପାସୋରି ଯିବି କି ତାଙ୍କୁ ? ା ୩ ।
ଯା’ଙ୍କୁ ପ୍ରେମ ତ୍ରିଭୁବନେ ଅନୁପମ,
ଯା’ଙ୍କ ପ୍ରେମ ବୋଧ ଜ୍ଞାନର ଅଗମ୍ୟ,
ଯା’ଙ୍କ ପ୍ରେମ ଦାବୀ କରେ ଦେହ ପ୍ରାଣ,
ପାସୋରି ଯବି କି ତାଙ୍କୁ ? ା ୪ ।
ଦୂରେ ଯାଉ ପାପ ଅଧର୍ମର ପ୍ରେମ,
ଦୂରେଇ ଯାଉ ଏ ଅନିତ୍ୟ ଜଗଦ୍ଧନ,
ଯାଉ ହେ ପାସୋର ଜ୍ଞାତି ପରିବାର,
ପାସୋରିବି ନାହିଁ ତାଙ୍କୁ ା ୫ ।
