କଟାକ୍ଷ ପକାଇ ପ୍ରଭୁ କର ଉପକାର । ଘୋଷା ।
ଭବ ସ୍ରୋତେ ମୁଁ ଭାସଇ, ଉପାୟ ମୋହର ନାହିଁ;
ଥଳ କିଛି ନ ଦିଶଇ, ଘୋର ଅନ୍ଧକାର । ୧ ।
ଭାଙ୍ଗିଗଲା ମୋର ତରୀ, ଉଠୁଛି ବଡ଼ ଲହରୀ,
କେମନ୍ତେ ହୋଇବି ପାରି ମୃତ୍ୟୁର ସାଗର ? । ୨ ।
ହଜାର ମେଘ ଗର୍ଜନ ସମାନ ଆସେ ତୋଫାନ
ଥ ରୁଛି ମୁଁ ଅନୁକ୍ଷଣ, କି ହେବ ମୋହର ? । ୩ ।
ଆହେ ଯୀଶୁ ଦୟାବାନ ଧରି ଏହି ଭୀତ ଜନ
ତ୍ରାଣ-ଘାଟେ ରଖ ପ୍ରାଣ, ଶାନ୍ତି ହେବ ମୋହର । ୪ ।
ସଦାପ୍ରଭୁଙ୍କ ସୃଷ୍ଟିର ଏହି ଦିବସେଆମେ ହରଷିତ ତୁମ ପାଶେତୁମ ନାମେ ଉଠୁ ଜୟଗାନ (୪ ଥର)ହାଲିୟା, ହାଲିକୁୟା, ହାଲିୟା, ହାଲିୟା, ହାଲିୟା… (ଘୋଷା) ଏଇ ଦିବସ ପ୍ରଭୁ ତୁମ ଦାନପ୍ରଦାନ […]
ଯୀଶୁ ଆସ ମୋର ଅନ୍ତରେ, ଲଭିବି ପ୍ରାଣ ଦେଖି ତୁମରେମୋର ତାପିତ ପ୍ରାଣ ଶୀତଳ ହେବ ହେ ବାରେପାଇଁ ଅନ୍ତରେ (ଘୋଷା) ତୁମ ମୋହନ ମୂରତି ଦେଖି ହେ ଯିବ […]
ଆହେ କ୍ରୁଶ ସୈନ୍ୟଗଣ, ଆସ ବହନ ଯୀଶୁ ଜୟ ଗାନେ ପୃଥ୍ୱୀ କରିବା ପୂର୍ଣ୍ଣ । ଘୋଷା । ଧ ନ୍ୟ ଯୀଶୁ ତ୍ରାତା, ଦଶ ସହସ୍ରେ ଧନ୍ୟ, କ୍ରୁଶ […]
ଅନ୍ତର ଦେଖନ୍ତି ଅନ୍ତର୍ଯ୍ୟାମିବୁଝନ୍ତି ମନର ବେଦନାଅଶାନ୍ତି ହୃଦୟ ତାଙ୍କ ବିନାକିଏ ଦେଇପାରେ ଶାନ୍ତି ସାନ୍ତନା … |୦| ଲୋତକର ଭାଷା ବୁଝି ସେ ପାରନ୍ତି।ଲୋତକର ଧାରା ସେ ପୋଛି ଦିଅନ୍ତିକ୍ଷତି […]
