ଝରିଗଲା ରୁଧୁର ମୋର ପାପ ପାଇଁରେ
ସେହି କାଲବରୀ ଚୂଳେ ଝରିଲା ରକତ କେତେ
ରୁର କେତେ… (ଘୋଷା)
ନିରବ ମେଷ ପରି ଗଲ ତୁମେ ସବୁ ସହି
କାନ୍ଧ କୁଶ ଭାର ବହି ଚାଲିଲ ଏକା ହୋଇ
ଝୁଲିଲ ଏକା ହୋଇ
କଣ୍ଟା ବିନ୍ଧିଲା ହସ୍ତେ ଝରିଲା ରୁଧୁର କେତେ
ବଚ୍ଛା ବିନ୍ଧିଲା ବକ୍ଷେ ଆହା ମୋର ପାଇଁରେ… |୧|
ଆରେ ପାପୀ ଫେରିଆ
ବାରେ ତ ଫେରି ଚାହିଁ ରକ୍ତ ଝର ଝର ଦେହେ
ଡାକନ୍ତି କରୁଣ ସ୍ବରେ
ଶୁଭେ ନାହିଁ କିରେ ତୋତେ ସେ କରୁଣ ଡାକରା
ରକ୍ତ ଝର ଝର ଦେହେ ଡାକୁଛନ୍ତି ଆଜିରେ… |୨|