ବେଦନା ଗ୍ରସ୍ତ ପ୍ରଭୁ ତୁମେ
ପ୍ରଣତି ଅଞ୍ଜଳି ଢ଼ାଳୁଛି ତୁମ ଚରଣେ (ଘୋଷା)
ସ୍ନେହଶୀଳ ଦୟାମୟ, କ୍ରୋଧରେ ଧୀର ମଙ୍ଗଳମୟ [୧ ||
ପ୍ରେମମୟ ସତ୍ୟ ଜୀବିତ,
ସେହି ବାକ୍ୟ ହେଲା ଦେହବନ୍ତ |9|
ସ୍ଵର୍ଗ ସୁଖ ଛାଡ଼ି, ମୃତ୍ୟୁ ଦୁଃଖ ଆବୋରି
କୁଶେ ଦେଲ ଜୀବନ ଛକି କାଠ ଧରି … I୩I
ନିଜ ବଳେ ଜୟ କଲ ମୃତ୍ୟୁ ନାହୁଡ ଭାଗି ଉଠିଲା … |୪|