ଖ୍ରୀଷ୍ଟେ ମୋ ବିଶ୍ୱାସ ଯେବେ ହୁଅନ୍ତା ସୁସ୍ଥିର
ଆହା କି ଆନନ୍ଦ ମନେ ଜନ୍ମନ୍ତା ମୋହର । ଘୋଷା ।
ପାପର ସ୍ମରଣ କଲେ ଭୟ ଜନ୍ମ
କ୍ରୁଶ ପ୍ରତି କରି ଦୃଷ୍ଟି କରନ୍ତି ତା ଦୂର । ୧ ।
ସଂସାରର ପ୍ରେମ କଲେ ଆକର୍ଷଣ
ଖ୍ରୀଷ୍ଟ ମୁଖ ଦେଖି ତାକୁ ମଣନ୍ତି ଅସାର । ୨ ।
ଦୁଃଖର ଲହଡ଼ି ପକାଇଲେ ମାଡ଼ି
ନିଶ୍ଚେ ତାକୁ ଏଡ଼ି ପୁଣି ଉଠାନ୍ତି ମୁଁ ଶିର । ୩ ।
କ୍ଷତି ମୋର ଲେଶ, ନ କରନ୍ତା କ୍ଳେଶ
ମୃତ୍ୟୁ କାଳେ ହିଁ ଗାୟନ ହୁଅନ୍ତା ମୋହର । ୪ ।
ପ୍ରଭୁ ହେ, ମୋ ପ୍ରତି କରି କୃପା ଦୃଷ୍ଟି ବଢ଼ାଅ ହେ,
ନିତି ନିତି ବିଶ୍ୱାସ ମୋହର । ୫ ।
ଯୀଶୁ ବାରେ ସୁନୟନରେ ମୋ ପ୍ରତି ଚାହିଁ ପ୍ରସନ୍ନରେ, ଆସୁଅଛି ମୁଁ ଶ୍ରୀ ଛାମୁରେ ଖେଦିତ ମନରେ; ନ କଲେ ଦୟା ମୋ ଉପରେ ଯିବି ମୁଁ କାହା ନିକଟରେ […]
( ସ୍ୱର : କର ଆହେ ନରଗଣ ) ଦେଖ କେମନ୍ତ ଜୀବିତ କି ବହୁମୂଲ୍ୟ ପଥର ! ସୁପରୀକ୍ଷିତ କୋଣସ୍ଥ ଅତି ଦୃଢ଼ ମନୋହର । ଘୋଷା । […]
ଦୁଆରେ ଉଭା ନ ହୋଇ ଆସ ପ୍ରଭୋ, ଭିତରେ ଆସି ଫେରି ଯାଅ ନାହିଁ, ପ୍ରବେଶ ଏ ଚିତ୍ତରେ । ଘୋଷା । ତୁମ୍ଭର ଅପ୍ରୀତିକର ଯଦି ଥାଏ କିଛି […]
କେଡ଼େ ମନୋରମ ସେ ସ୍ୱର୍ଗଭୁବନ ! ନାହିଁ ନାହିଁ ତା ସମ ସୁଖଧାମ; କେବେ କରିବ ମୋ ନେତ୍ର ଦର୍ଶନ ? କେବେ ପଡ଼ିବ ତା ଦ୍ୱାରେ ଚରଣ ? […]
