ସୁନ୍ଦର ମଧୁର ନାମଟି ତାଙ୍କର
ନ ପାରେ ମୁରୁଛି କ୍ଷଣେ ମାତର
ଯେଣେ ଗଲେ ତେଣେ ନା ହୃଦ ମୋର
କି ଜାଣି କାହିଁକି, ନୁହଇ ପାସୋର
ଦୁଇ ଦୁଇ କରି ଚାରୋଟି ଅକ୍ଷର
ବାନ୍ଧି ରଖୁଅଛି ସରଗ ସମ୍ଭାର
ଆଡ଼ କାO ଛନ୍ଦା ସେହି ନାମ ଚିର
ହେଜୁ ନ ହେଜୁଣୁ ପୁଲକେ ଶରୀର ୧ ||
ନୀତି ଚମତ୍କାର ପ୍ରୀତି ରନାକର
ପାହୁଁ ତରିବାରେ ଅମୋହ ମନ୍ତର
ନୋହିଁ ପଦପ୍ରାନ୍ତୁ ନିମିଷେ ଅନ୍ତର
ନାମ ଭଜନରେ ଯାଉ ଦିନ ମୋର |୨|