କେତେ ଯେ ଉଚ୍ଚ କେତେ ଗଭୀର
ବୋଧର ଅଗମ୍ୟ ପ୍ରେମ
ଯୀଶୁଙ୍କ ପ୍ରେମ କେଡେ ଅସୀମ ଚିରନ୍ତନ ଅନୁପମ… (ଘୋଷା)
ପାତକୀର ପାଇଁ କିଏ ପାରେ ଦେଇ ଅକାତରେ ନିଜ ପ୍ରାଣ
କୁଶୀୟ ଯାତନା ସହି ପୁଣି କିଏ କରିପାରେ କ୍ଷମା ଦାନ
ସେ ମହାପ୍ରେମର ପରିଚୟ ପାଇ ପଦେ ନେଇଛି ଶରଣ… ।୧।
ଅନୁତପ୍ତ ହୋଇ କୁଶ ପାଶେ ମୁହି ମାନିନେଲି ସବୁ ପାପ
ମୋତେ କ୍ଷମା ଦେଇ ନିଜ ରକ୍ରେ ଧୋଇ ଘୁଞ୍ଚାଇଲେ ଅଭିଶାପ
ସେ ମହାପ୍ରେମକୁ ଅନୁଭବି ମୁହିଁ ସମର୍ପିଲି ମୋ ଜୀବନ… |୨|
ହେ ପ୍ରେମିକ ବର ଏଇ ମନ ମୋର ବାନ୍ଧି ରଖ ପ୍ରେମ ଡୋରେ
ଦୁଃଖ ଅବା ସୁଖ ନେବ ନାହିଁ ମନେ ତୁମଠାରୁ ମୋତେ ଦୂରେ
ସେ ମହାପ୍ରେମର ବଶୀଭୂତ ହୋଇ କାଟିବି ସାରା ଜୀବନ… |୩ |
ନାହିଁ ସମୟ କାଳ ଦିନ, ପାଖେଇ ଆସିଲା ପ୍ରଭୁଙ୍କ ଆଗମନପାପଠାରୁ ରହି ଭିନ୍ନ ହୋ… ପାଇ ଆମେ ପରିତ୍ରାଣଯୀଶୁଙ୍କୁ ଦେବାଏ ମନରେ… ମନରେ… ମନରେ (ଘୋଷା) ଛାଡ଼ିଯିବା ଆମେ ମରତ […]
ଭଙ୍ଗା ହୃଦ ତୁଚ୍ଛ କରି ନ ପାରନ୍ତି ଅଟେ ତାଙ୍କ ଗ୍ରାହ୍ୟ ବଳି ନେତ୍ର ଜଳେ ଭାସି ଡାକରେ ପାତକି (ତାଙ୍କ) ସିଂହାସନ ଯିବ ଟଳି । ୦ । […]
ପାପୀ ମନରେ ଥରେ କ୍ରୁଶକୁ ଚାହାଁ ପଳାଶ ପ୍ରସୂନ ନିନ୍ଦି ଅପଘନ ରକତେ ରଞ୍ଜିତ ହୋଇଛି ଆହା । ଘୋଷା । ଯିହୁଦୀଏ କରିଣ କୂଟ ପିନ୍ଧାଇଲେ କଣ୍ଟା ମୁକୁଟ […]
ଅନ୍ଧକାର ଘେରା ଧରାରେ, ମୁକତି ଦୀପ ଜ୍ଵଳାଇବାଗ୍ରାମରେ ନଗରେ ଗିରି କନ୍ଦରରେଜାଳିବା ଲଜିତ ନୋହିବା … (ଘୋଷା) ମରୁ ମରୀଚିକା ଜଗତେ, ତୃଷିତ ପରାଣର ହିତେଜୀବନର ଝର ବହୁଛି କୁଶରେକ୍ଲାନ୍ତ […]
